Αυτοκρατορικές Φριτιλάριες σε Χάλκινο Βάζο

Οι φριτιλάριες είναι βολβοί που, όπως και οι τουλίπες, ανθίζουν την άνοιξη. Είναι επομένως εύκολο να καταλάβουμε ποια εποχή του χρόνου ζωγράφισε ο βαν Γκογκ αυτήν την εικόνα. Η ποικιλία που απεικονίζει είναι η αυτοκρατορική φριτιλάρια, η οποία καλλιεργούνταν σε Γαλλικούς και Ολλανδικούς κήπους στα τέλη του 19ου αιώνα. Έχει ένα πορτοκαλί-κόκκινο λουλούδι, με ένα μακρύ βλαστό από τον οποίο κάθε βολβός παράγει τρία με δέκα λουλούδια. Έτσι, για να συνθέσει αυτό το μπουκέτο, ο Βίνσεντ χρησιμοποίησε μόνο έναν ή δύο βολβούς, τοποθετώντας τα κομμένα λουλούδια σε ένα χάλκινο βάζο.

Όταν δημιούργησε αυτόν τον πίνακα, ο βαν Γκογκ ζούσε στο Παρίσι και ήταν σε στενή επαφή με τον Πωλ Σινιάκ. Επομένως, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ο βαν Γκογκ εφάρμοσε μερικές από τις αρχές της Νεο-Ιμπρεσιονιστικής ζωγραφικής, της οποίας ο Σινιάκ ήταν ένα από τα σημαντικότερα πρόσωπα. Πινελιές με την τεχνική του Πουαντιγισμού χρησιμοποιήθηκαν για το φόντο ενώ παράλληλα μια αντίθεση συμπληρωματικών χρωμάτων, μπλε και πορτοκαλί, κυριαρχεί στον πίνακα. Ωστόσο, η επιρροή αυτών των Νεο-Ιμπρεσιονιστικών θεωριών παραμένει περιορισμένη. Οι ανεξάρτητες πινελιές χρησιμοποιήθηκαν μόνο για μια καθορισμένη επιφάνεια, η αλληλεπίδραση συμπληρωματικών χρωμάτων δεν περιόρισε τον βαν Γκογκ στην επιλογή των αποχρώσεων με κανέναν τρόπο και, τελικά, επιλέγοντας μια νεκρή φύση, απομακρύνθηκε από τα θέματα που επεξεργάστηκαν ο Σερά και οι οπαδοί του.  

Ο ζωγράφος Εμίλ Μπερνάρ θα θυμόταν αργότερα ότι ο Βίνσεντ έβγαινε με την ‘La Segatori' (Αγκοστίνα Σεγκατόρι), την Ιταλίδα ιδιοκτήτρια του καφέ Tambourin στη Λεωφόρο de Clichy, και συνήθιζε να της δίνει πίνακες με λουλούδια, "που θα κρατούσαν για πάντα". Χάρη σε ζωγραφισμένες ανθοδέσμες όπως αυτή, το Tambourin θα γινόταν σύντομα ένας πραγματικός τεχνητός κήπος.

Είστε έτοιμοι για τα Χριστούγεννα; (Εγώ δεν είμαι!) (Και έχω κρίσεις πανικού!) Θα τα πούμε αύριο!