Πορτρέτο του Γιόζεφ Ρούλεν

Ο Γιόζεφ Ρούλεν ήταν ταχυδρομικός υπάλληλος στην Αρλ, και ο βαν Γκογκ τον ζωγράφισε για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1888, περίλαμπρο στη μπλε, χρυσοκέντητη ταχυδρομική στολή και καπέλο και καθισμένο σε ένα τραπέζι σε γαλάζιο φόντο. Ο καλλιτέχνης γοητεύτηκε από τη φυσιογνωμία του Ρούλεν. Το πρόσωπο, το οποίο θεωρούσε σωκρατικό λόγω της κοντής μύτης, ήταν κοκκινισμένο με έναν έντονο χρωματισμό που ο βαν Γκογκ απέδιδε στη βαριά κατανάλωση αλκοόλ και ήταν στολισμένο με μια πλούσια λευκή και σκούρα γενειάδα. Αλλά ο βαν Γκογκ είχε γοητευτεί και από τον χαρακτήρα του ανδρός. Ο Ρούλεν ήταν ένθερμος σοσιαλιστής, υποστηρίζοντας σθεναρά την αριστερά της γαλλικής δημοκρατικής πολιτικής. Ίσως πιο σημαντικό, για τον μοναχικό και απομονωμένο καλλιτέχνη, ο Ρούλεν ήταν επίσης ο αφοσιωμένος πατέρας μιας μεγάλης οικογένειας. Ο βαν Γκογκ έγραψε στον αδελφό του Τεό για τον ενθουσιασμό του για το "σύγχρονο πορτρέτο", μια εικόνα που αποδίδει τον χαρακτήρα όχι με τη μίμηση της εμφάνισης του εικονιζόμενου αλλά μέσω της ανεξάρτητης, έντονης ζωής του χρώματος. Επιδιώκοντας αυτόν τον στόχο στα πορτρέτα που ζωγράφισε για τον Ρούλεν, ο βαν Γκογκ επηρεάστηκε από τους καλλιτέχνες Ονορέ Ντωμιέ (για τις εκφραστικές και καρικατουρίστικες γραμμές του) και Ευγένιο Ντελακρουά ( για τη χρήση του χρώματός του). Μια άλλη, πιο άμεση, επιρροή ίσως να ήταν ο Πωλ Γκωγκέν, που δούλεψε μαζί με τον βαν Γκογκ στην Αρλ το φθινόπωρο του 1888. Ο Γκωγκέν προέτρεπε για λιγότερη εξάρτηση στην παρατήρηση και περισσότερη βάση στη μνήμη και τη διαίσθηση. Αν έχετε ακούσει ποτέ για το Movember, αυτή είναι η συμβολή μας σε αυτόν τον σκοπό. (Αν δεν το έχετε ακούσει, πρόκειται για ένα ετήσιο γεγονός που περιλαμβάνει την ανάπτυξη μουστακιού κατά τη διάρκεια του Νοεμβρίου για την ευαισθητοποίηση σε θέματα της υγείας των ανδρών, όπως ο καρκίνος του προστάτη και άλλοι ανδρικοί καρκίνοι, και σχετικές φιλανθρωπικές οργανώσεις).