Δείχνουμε το σημερινό κομμάτι χάρη στην ευγένεια του Κέντρου Πάουλ Κλέε, όπου το "Genii" (ιδιοφυΐες, πληθυντικός του "genius", ιδιοφυΐα) εκτίθεται στην τρέχουσα έκθεση "Πάουλ Κλέε: Εικόνες σε κίνηση". Μακάρι να το έβλεπα ζωντανά στη Βέρνη - απόλαυσε!
Το Genius, Ιδιοφυΐα, η ρίζα της λέξης «Genii», Ιδιοφυΐες, όπως χρησιμοποιείται από τον Πάουλ Κλέε στον τίτλο αυτού του έργου, αναφέρεται σε προστατευτικά πνεύματα στην αρχαία ρωμαϊκή θρησκεία. Σε κάθε άνθρωπο - και μόνο σε ανθρώπους - κατοικεί μια ιδιοφυΐα, η οποία πεθαίνει όταν πεθαίνει το άτομο. Η ιδιοφυΐα αντιπροσωπεύει την προσωπικότητα και την ικανότητα αναπαραγωγής. Αυτό δημιουργεί επίσης τη σημερινή χρήση της λέξης "ιδιοφυΐα", η οποία αναφέρεται στη δημιουργική δύναμη και την πηγή έμπνευσης ενός ιδιαίτερα προικισμένου ατόμου. Οι δύο φιγούρες στην ακουαρέλα Ιδιοφυΐες (Φιγούρες από ένα μπαλέτο), ζωγραφισμένες το 1922, αναγνωρίζονται εύκολα ως δύο χορεύτριες. Η στάση των ποδιών και τα τεντωμένα χέρια, που μοιάζουν σχεδόν με φτερά, δεν αφήνουν καμία αμφιβολία γι 'αυτό. Οι φιγούρες είναι μαγικά πλασμένες: η μεγαλύτερη έχει μπλε, λαμπερά μάτια, γοητευτικό κορμό και επιδέξια παπούτσια· η μικρότερη φοράει λευκή φούστα και το πρόσωπό της έχει σχήμα σχεδόν σαν το κλειδί του σολ. Αλλά ο Κλέε δεν απεικονίζει απλώς δύο χορεύτριες σε κίνηση. Χρησιμοποιεί όλα τα άλλα μέσα που διαθέτει, όπως τη γραμμή, τη μορφή και το χρώμα, για να τονίσει τον δυναμισμό της σκηνής. Η σκίαση του περιγράμματος των δύο μορφών επαναλαμβάνεται σαν ηχώ, σαν να καταγράφονται διαφορετικές στιγμές μιας κίνησης. Η σκίαση του προσκηνίου γίνεται πιο σκοτεινή, καθώς πλησιάζει στην άκρη της εικόνας. Στο κάτω μέρος του έργου ωστόσο, το χρώμα κινείται από σκούρο στην κορυφή προς σχεδόν λευκό στο κάτω μέρος. Αυτό αναδημιουργεί την αίσθηση μιας σκηνικής παράστασης στην οποία η χορεύτρια είναι έντονα φωτισμένη και το φόντο παραμένει στο σκοτάδι.