Rembrandt van Rijn
Αυτός είναι ένας υπέροχος και πολύτιμος πίνακας του Ρέμπραντ. Απεικονίζει ένα από τα θαύματα που έκανε ο Ιησούς. Ίσως είσαι περισσότερο περήφανος για τη δική σου θαυμαστή πράξη που σχετίζεται με τον πίνακα – τον έχεις δει πρόσφατα; Τότε δώσε τον πίσω, κλέφτη! Ας υποθέσουμε ότι είσαι αθώος και σκέφτεσαι το άλλοθί σου: Που βρισκόσουν το πρωινό της 18ης Μαρτίου του 1990; Στη Βοστώνη ίσως; Μήπως «επισκεπτόσουν» το Μουσείο Isabella Stewart Gardner, φορώντας στολή αστυνομικού; Αν είναι έτσι, πραγματικά πρέπει να επιστρέψεις τον πίνακα – το γνωρίζεις ότι υπάρχει αμοιβή 5.000.000$; Επιπλέον, είναι κάπως σαν έγκλημα κατά της ανθρωπότητας να κρατάς ένα τέτοιο αντικείμενο κρυμμένο. Θέλω να πω ότι, όχι μόνο δε θα το έκανα ποτέ, αλλά γεννήθηκα μετά το 1990, επομένως δεν υπάρχει πιθανότητα να το έχω κλέψει! Όμως, εάν όντως το είχα κλέψει, θα το έβρισκα συναρπαστικό να κοιτάζω το άδειο κάδρο που έχουν στο μουσείο, εκεί που βρισκόταν ο κλεμμένος πίνακας. Δεν είναι πλέον ένα κομμάτι εννοιολογικής τέχνης; Θα ένιωθα λιγότερες τύψεις αν το σκεφτόμουν έτσι. Μία δίκαιη ανταλλαγή: τέχνη για την τέχνη, ένα παλιό έργο για καινούρια, φρέσκια και προκλητική εννοιολογική τέχνη. Εάν ο Τόμας ντι Κουίνσεϊ (Thomas De Quincey) θεωρούσε το φόνο ως Καλή Τέχνη, τότε γιατί όχι κλοπή; Και δεν ήταν απλώς ένας πίνακας που εξαφανίστηκε! Ήταν μία ευφυής στρατηγική που διήρκησε πάνω από μία ώρα, κατά την οποία κλάπηκαν δεκατρία έργα που κόστιζαν περισσότερο από 500 εκατομμύρια δολάρια! Είναι η μεγαλύτερη κλοπή ιδιωτικής περιουσίας στην ιστορία και δεν έγιναν ποτέ συλλήψεις, ούτε ανακτήθηκε ποτέ κάποιος πίνακας… Εάν τυχόν το έχεις στην κατοχή σου, σε παρακαλώ δώσε το πίσω – ή τουλάχιστον κάλεσέ με για τσάι, φαίνεται να είσαι ενδιαφέρον άτομο για κουβέντα.
Artur Deus Dionisio