Η Σπηλιά της Σπλήνας - Όμπρεϊ Μπίρντσλι

Αυτό το σχέδιο έγινε για το ποίημα-παρωδία του Αλεξάντερ Πόουπ, "Ο Βιασμός της Μπούκλας". Απεικονίζει τη σκηνή στην οποία ο Ούμπριελ, ένας άτακτος καλικάντζαρος, κατεβαίνει στη Σπηλιά της Σπλήνας για να συλλέξει ένα σακί αναστεναγμούς και ένα φλασκί δάκρυα για να διαιωνίσει τη δυστυχία της Μπελίντα μετά το κόψιμο της μπούκλας της. Στο πνεύμα του Αρ Νουβό, η σκηνή είναι αρκετά διακοσμητική με πολλά στολίδια, καμπύλες, περίτεχνα κοστούμια, και μια συνολική παρακμή στη σκηνή. Ο Μπίρντσλι χρησιμοποιεί την απόσταση και την πυκνότητα των γραμμών για να δημιουργήσει μεσαίους τόνους ανάμεσα στο μαύρο και το άσπρο. Η κατεύθυνση των γραμμών είναι επίσης πολύ κρίσιμη στην δημιουργία κίνησης στο σχέδιο και ενός πυρετώδους και ταραχώδους περιβάλλοντος. Επιπλέον, η επίθεση των γραμμών υποδηλώνει την ασημαντότητα της μιας μπούκλας μαλλιών που έχασε η Μπελίντα. Μια μπούκλα μαλλιών θα μπορούσε εύκολα να χαθεί σε αυτόν τον κόσμο των μακριών μαλλιών και του πλήθους των γραμμών. Αυτό παραλληλίζει και συμβάλλει στην επικοινωνία του μηνύματος του Πόουπ για το πόσο παράλογη είναι η Μπελίντα που αναστατώθηκε τόσο για τον χαμό μιας μπούκλας μαλλιών. "Η Σπηλιά της Σπλήνας" αντικατοπτρίζει ακόμα τη γοητεία του Μπίρντσλι για το μυθικό και το γκροτέσκο, μια σημαντική φάση που βρισκόταν εκείνη την εποχή. Όπως έγραψε κάποτε: "Βλέπω τα πάντα με γκροτέσκο τρόπο. Όταν πηγαίνω στο θέατρο, για παράδειγμα, τα πράγματα διαμορφώνονται μπροστά στα μάτια μου ακριβώς όπως τα ζωγραφίζω - οι άνθρωποι στη σκηνή, τα φώτα του προσκηνίου, τα παράξενα πρόσωπα και οι ενδυμασίες του κοινού στα θεωρεία και τους πάγκους. Όλα μου φαίνονται παράξενα και περίεργα. Τα πράγματα πάντα με εντυπωσίαζαν με αυτόν τον τρόπο."