Ο Μίκυ Μάους σε τεταρτημόρια/Μύθοι

Ο Άντυ Γουόρχολ κάποτε δήλωσε "είμαι ένας εντελώς επιφανειακός τύπος". Αυτό είναι ένα εξόχως παράδοξο πρίσμα, μέσα από το οποίο προσεγγίζει κανείς τη δουλειά του: έχει τις ρίζες της στην ποπ κουλτούρα και τα έργα του συνομιλούν με τις μοντέρνες επιταγές της σύγχρονης κοινωνίας - η ανάδυση του καταναλωτισμού, η προτίμηση σε στερεότυπες και ζωηρές εικόνες, που συνήθιζαν να διαφημίζουν προϊόντα, το πάθος για διασκέδαση και περισπασμούς... Ποιος δεν θα αναγνώριζε τον Μίκυ Μάους; Μας κάνει να αναπολούμε την παιδική μας ηλικία. Χαιρετίζουμε με ενθουσιασμό αυτήν τη φρενήρη επαναληψιμότητα. Η τέχνη μοιάζει να κατεβαίνει από το βάθρο της με σκοπό να απαλύνει τις ανάγκες της καθημερινότητας. Καμία σπουδαία επιφοίτηση, ούτε ηθικές περιπλοκές, μόνο χρώμα, αναγνωρίσιμες εικόνες και αταξία. Όμως πώς η φιλοσοφία της τέχνης αποδέχεται αυτή τη συνταγή; Σύμφωνα με τον Τζέρεμυ Μπένθαμ, από τη στιγμή που η τέχνη φέρνει ευτυχία και διασκέδαση, τότε γιατί όχι;