Αυτοπροσωπογραφία σε έναν Κυρτό Καθρέφτη

Δεν είμαι σίγουρος ότι το γνωρίζετε, αλλά σήμερα είναι ημέρα #museumselfie (αυτοφωτογράφισης σε μουσεία) - που σημαίνει ότι σήμερα, επισκέπτες μουσείων, επιμελητές, μάνατζερ και μασκότ από όλον τον κόσμο θα βγάζουν selfies (σέλφι) σε μουσεία. Είναι ένα εγχείρημα του Twitter που στοχεύει στην ευαισθητοποίηση σχετικά με τις σπουδαίες συλλογές που στεγάζονται σε μουσεία σε όλον τον κόσμο. Απολαύστε λοιπόν τον σημερινό Παρμιτζιανίνο (που μπορεί να ονομαστεί και selfie (σέλφι), δεν νομίζετε;) και μην ξεχάσετε να μοιραστείτε τη #museumselfie σας στο Twitter! :] Ο Τζόρτζιο Βαζάρι έγραψε στο Βίους των Καλλιτεχνών για τον δεκαεννιάχρονο Παρμιτζιανίνο:  "Τότε του ήρθε η επιθυμία να δει τη Ρώμη, ακούγοντας ανθρώπους να επαινούν πολύ τα έργα των μεγάλων δασκάλων εκεί, ειδικά του Ραφαήλ και του Μιχαήλ Αγγέλου, και είπε την επιθυμία του στους θείους του. Εκείνοι, βλέποντας ότι δεν υπήρχε κάτι στην επιθυμία που να μην ήταν αξιέπαινο, συμφώνησαν, αλλά είπαν ότι θα ήταν καλό να πάρει μαζί του κάτι με σκοπό να παρουσιάσει τη δουλειά  του στους άλλους ζωγράφους. Και η συμβουλή αυτή φαινόταν καλή στον Φραντσέσκο, και έτσι ζωγράφισε τρία έργα, δύο μικρά και ένα πολύ μεγάλο. Εκτός από αυτά, ερευνώντας μια μέρα τα λεπτά σημεία της τέχνης, άρχισε να ζωγραφίζει τον εαυτό του όπως εμφανιζόταν σε έναν κυρτό καθρέφτη ενός κουρέα. Πήρε ένα σφαιρικό κομμάτι ξύλου φτιαγμένο σε έναν τορναδόρο και αφού το έκοψε στη μέση, ξεκίνησε να ζωγραφίζει όλα όσα έβλεπε στο γυαλί, και επειδή ο καθρέφτης μεγέθυνε ό,τι ήταν κοντά και μίκραινε τα μακρινά, ζωγράφισε το χέρι λίγο μεγαλύτερο. Ο ίδιος ο Φραντσέσκο, όντας πολύ εκφραστικός και μοιάζοντας περισσότερο με άγγελο παρά με άνθρωπο, το πορτρέτο του στη σφαίρα φαινόταν σαν κάτι θεϊκό, και το έργο συνολικά ήταν μια μεγάλη επιτυχία, έχοντας όλη τη λάμψη του γυαλιού, με κάθε αντανάκλαση και με το φως και τη σκιά να μοιάζουν τόσο αληθινά, που τίποτα περισσότερο δεν μπορεί να περιμένει κανείς από την ανθρώπινη διάνοια. Έχοντας ολοκληρώσει και πακετάρει το έργο, μαζί με το πορτρέτο, ξεκίνησε, συνοδευόμενος από έναν θείο του, για τη Ρώμη. Μόλις ο Καγκελάριος του Πάπα είδε τις φωτογραφίες, σύστησε τον νεαρό και τον θείο του στον Πάπα Κλήμη, ο οποίος βλέποντας τα έργα που είχε ζωγραφίσει και τον Φραντσέσκο τόσο νέο, έμεινε έκπληκτος όπως και όλη η αυλή μαζί του. Και η Αγιότητά του, του έδωσε την ευκαιρία να ζωγραφίσει την αίθουσα του Πάπα." Ο πίνακας δόθηκε στον Πάπα Κλήμη Ζ' ως δώρο από τον νεαρό καλλιτέχνη.