Από το 1826 έως το 1827, ο Ντελακρουά φιλοτέχνησε μια σειρά από δεκαεπτά λιθογραφίες για τον παριζιάνο εκδότη Σαρλ Μοτ για να εικονογραφήσει τον Φάουστ του Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε, που είχε μόλις μεταφραστεί στα γαλλικά από τον Φρίντριχ-Άλμπερτ-Αλεξάντερ Στάπφερ. Αυτή είναι η πρώτη εικόνα: ο Μεφιστοφελής, με ορθάνοιχτα φτερά ανοιχτά, πετάει πάνω από την πόλη που είναι βυθισμένη στη σκιά. Ο Ντελακρουά δείχνει αμέσως ότι ο κεντρικός χαρακτήρας του είναι, όντως, η δαιμονική φιγούρα του Μεφιστοφελή, ο κατ' εξοχήν ρομαντικός ήρωας, και τοποθετεί τη δράση σε μια απόκοσμη ατμόσφαιρα. Γνωστή σε όλη την Ευρώπη από τα τέλη του 16ου αιώνα, η θρυλική ιστορία του Φάουστ -του ανθρώπου που πούλησε την ψυχή του στον διάβολο- έγινε ξανά δημοφιλής με το θεατρικό έργο του Γκαίτε, το οποίο δημοσιεύτηκε στο Τούμπινγκεν το 1806. Το 1823, ο νεαρός Άλμπερτ Στάπφερ (1802-1892) έκανε την πρώτη γαλλική μετάφραση. Δύο χρόνια αργότερα, ο Ζεράρ ντε Νερβάλ (1808-1892) έγραψε μια νέα, πιο ποιητική μετάφραση. Το 1824, ο Ντελακρουά ανέφερε στις σελίδες του Περιοδικού του την επιθυμία του να ασχοληθεί με το θέμα. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του στην Αγγλία (Μάιος-Αύγουστος 1825), ο ζωγράφος συγκινήθηκε βαθιά από την κωμικοτραγική ερμηνεία της μορφής του Μεφιστοφέλη, από τον ηθοποιό Ντάνιελ Τέρι σε μια θεατρική παράσταση με αυτό το θέμα στις 24 Ιουνίου, στο Λονδίνο, στο Βασιλικό Θέατρο της οδού Ντρούρι. Έτσι, ο Ντελακρουά πιθανότατα δέχτηκε την πρόταση του Σαρλ Μοτ με ενθουσιασμό. Το βιβλίο που εκδόθηκε το 1828, δυστυχώς, δεν γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Ωστόσο, ο Γκαίτε εξήρε τη φαντασμαγορία του: «Ο κ. Ντελακρουά έχει ξεπεράσει και το δικό μου όραμα, και οι αναγνώστες θα βρουν το βιβλίο ακόμα πιο ζωντανό και ανώτερο από ότι είχαν φανταστεί (Οι συνομιλίες του Γκαίτε με τον Έκερμαν, Παρίσι,1988, σελ. 171-172).




Ο Μεφιστοφελής στον αέρα
λιθογραφία σε μπλε χαρτί • -