Ατιτλο (Εκπτωτος Αγγελος)

Την προηγούμενη Τετάρτη οι Σκέψεις πάνω στην Τέχνη επικεντρώθηκαν στην οπτική του δημιουργού, στην δημιουργική του/της παρόρμηση, όσον αφορά τη δημιουργία. Αλλά θα μπορούσε κανείς να αλλάξει την οπτική, στοχεύοντας μόνο για το κομμάτι, ανεξάρτητα από κάθε άλλο παράγοντα, τοποθετώντας το ξεχωριστά από την πηγή του, από τις ανησυχίες και τις προθέσεις του δημιουργού, και να αναζητήσει αντικειμενικές ιδιότητες ενδημικές στο κομμάτι της τέχνης - υπάρχουν αυτόνομα στοιχεία τα οποία, όταν αναλυθούν, καθορίζουν τη φύση και τη ποιότητα του πίνακα; Ο Μονρό Μπίρντσλι πιστεύει στην ύπαρξη ενός συνόλου εσωτερικών ιδιοτήτων, ή συσχετίσεων, από τα οποία  θα έπρεπε να προκύπτει κριτικός συλλογισμός - όπως ενότητα (οργάνωση, τελειότητα, συνοχή)· πολυπλοκότητα (κλίμακα, ποικιλομορφία, πρωτοτυπία)· και ένταση (ζωντάνια, δύναμη, ομορφιά, βάθος νοήματος). Για αυτόν, ένα κομμάτι θα ήταν ακόμη πιο άξιο σεβασμού αν περισσότερες από αυτές τις προϋποθέσεις εκπληρώνονταν. Αυτή η οπτική μοιάζει να επικεντρώνεται μόνο στο αντικείμενο, αγνοώντας άλλες συνθήκες, όπως διαίσθηση, δημιουργό και πρόθεση. Αν και θα έκανε τη συζήτηση για τη Τέχνη ευκολότερη, βασισμένη σε "εμπειρικά στοιχεία". Προσωπικά, μου αρέσει να πιστεύω πως υπάρχει κάτι περισσότερο σε μια δημιουργία από την εξέταση του προιόντος της, και για αυτό σε αφήνω με αυτή την ερώτηση: Τι θα πίστευε ο Μπίρσντλι για τον πίνακα του Ζαν Μισέλ Μπασκιά; Θα σε δούμε την επόμενη εβδομαδα, Artur Dionisio