Ο Χαμένος Τζόκεϊ

Το έργο "Le jockey perdu" (Ο χαμένος τζόκεϊ) είναι μια γκουάς σε χαρτί και μία από τις μεγαλύτερες σε δομή γκουάς του Ρενέ Μαγκρίτ, μια παραλλαγή ενός εκ των αγαπημένων θεμάτων του καλλιτέχνη, η τρελή απεικόνιση αλόγων του ιπποδρόμου με τους αναβάτες τους μέσα σε παράταιρα τοπία. Σε αυτή τη γκουάς, ο Μαγκρίτ εισήγαγε επίσης και πολλά άλλα μοτίβα: μια μυστηριώδη σφαίρα αιωρείται πάνω από τον χαμένο τζόκεϊ, ενώ ολόκληρη η σκηνή προβάλλεται μέσα από μια παράξενη, βραχώδη πύλη, σαν ο θεατής να βρισκόταν σε μια κολοσσιαία σπηλιά στην άκρη αυτού του τοπίου με τη θαμνώδη βλάστηση. Ο Μαγκρίτ καταπιάστηκε για πρώτη φορά με το θέμα του χαμένου τζόκεϊ το 1926, μια περίοδο ορόσημο για τον καλλιτέχνη, κατά την οποία βρήκε ξαφνικά ένα μέσο για να αποκαλύψει τα μυστήρια του κόσμου, τις ποιητικές συσχετίσεις μεταξύ των αντικειμένων που σχηματίζουν την πραγματικότητά μας και που παίρνουμε όλοι σα δεδομένα. Οι παράξενες αντιπαραθέσεις του προκαλούσαν τον θεατή, απαιτώντας να αναλογιστούμε εκ νέου τις ιδιότητες των καθημερινών στοιχείων του κόσμου γύρω μας. Έτσι, σε αυτό το γκουάς του χαμένου τζόκεϊ, φαίνεται ότι η πίστα που θα φιλοξενούσε συνήθως έναν τζόκεϊ είναι απούσα, ο αναβάτης είναι βγαλμένος εκτός πλαισίου. Την ίδια στιγμή, ένας παράξενος νέος πλανήτης αιωρείται σαν να βρίσκεται μέσα στην ατμόσφαιρα της Γης. Αυτή η σφαίρα έχει αντικαταστήσει τον ήλιο και το φεγγάρι. Η παρουσία του που ελλοχεύει προσθέτει μια κοσμική παραδοξότητα σε ολόκληρη την εικόνα.