Nikolai Ge
Την προηγούμενη Τετάρτη, κατά τη διάρκεια των Σκέψεων για την Τέχνη, μείναμε να αναρωτιόμαστε με την άποψη του Τζερόμ Στόλνιτς για τον αισθησιασμό: τον τρόπο με τον οποίο ένα απομονωμένο έργοθα μπορούσε να έχει ένα τέτοιο αντίκτυπο που θα αποξένωνε τον παρατηρητή. Αλλά ο τρόπος που ο Τζερόμ αντιλαμβάνεται το έργο τέχνης ως ανεξάρτητο και αντικειμενικό συμπέρασμα δεν είναι πάντα κοινός, κυρίως λόγω του τρόπου με τον οποίο αγνοεί τη θέση του συγγραφέα που κατασκευάζει το έργο τέχνης. Αν για τον Τζερόμ, η αισθητική είναι μια στιγμή εσωστρεφούς απομόνωσης, για άλλους είναι μια στιγμή επικοινωνίας. Κατά την άποψη του Λέοντος Τολστόι, η καλλιτεχνική δραστηριότητα βασιζόταν στην επικοινωνία, με τρόπο τέτοιο που το κοινό θα έπρεπε να αισθάνεται το ίδιο με τον συγγραφέα, τη μετάδοση της δικής του ατομικότητας μέσω του έργου που αποτελεί το στόχο του. Η διάρκεια αυτής της επικοινωνίας θα εξαρτηθεί από τρεις προϋποθέσεις: - τη μεγαλύτερη από τη μικρότερη ιδιαιτερότητα του συναισθήματος που μεταδίδεται, - τη σαφήνεια με την οποία μεταδίδεται το συναίσθημα, - και την ειλικρίνεια του καλλιτέχνη, τη δύναμη με την οποία αισθάνεται και μεταδίδει ο καλλιτέχνης. Για τον Τολστόι, αν το έργο δεν μεταδίδει την ιδιαιτερότητα του καλλιτέχνη, τότε δεν είναι ατομικό και έτσι δεν επικοινωνεί με τίποτα. Αν δεν μεταδίδει ευφυώς την εσωτερική θέληση και το συναίσθημα του συγγραφέα, τότε δεν είναι έργο τέχνης. Μπορούμε να συμπεράνουμε ότι αν είναι έτσι, τότε μια αισθητική στιγμή για τον Τολστόι θα ήταν η τέλεια σύνδεση με ένα άλλο άτομο. Το μοίρασμα ενός συναισθήματος, μιας συγκίνησης, μιας ιδέας - και μάλιστα χωρίς αφαίρεση, αλλά με γνώμονα τις σκέψεις του άλλου, θα ήταν η βάση μιας αισθητικής στάσης. Στον σημερινό πίνακα παρουσιάζονται η σύζυγος του Τολστόι, Σοφία Τολστάγια και η κόρη του Αλεξάνδρα Τολστάγια. Πιστεύετε ότι μπορείτε να μοιραστείτε τα συναισθήματά σας για τον πίνακα με τον ίδιο τρόπο που το έκανε ο συγγραφέας;
Να έχετε μια όμορφη Τετάρτη
Artur Dionisio