Το σκουλαρίκι

Ο γεννημένος Ολλανδός Μπρέιτνερ ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς χρονικογράφους της ζωής του δρόμου στο Αμστερνταμ του ύστερου δεκάτου ενάτου αιώνα. Απεικόνισε την ακμάζουσα μητρόπολη σε πίνακες και σχέδια, προτιμώντας ένα ρεαλιστικό στυλ και εξερευνόντας ακόμη και τη φωτογραφία ως μέσο για να καταγράψει όσα είδε. Αλλά το 1893-94, αφού ανάρρωσε από μια μόλυνση στο μάτι, παρήγαγε μια σειρά από άτονους πίνακες που αποκάλυψαν μια διαφορετική πλευρά στη προσωπικότητα του - απεικονίσεις κοριτσιών και νεαρών γυναικών σε Ιαπωνικά κιμονό. Τα περισσότερα από τα αντικείμενα του παρουσιάζονται καθιστά ή ξαπλωμένα σε ένα καναπέ. Εδώ, παρόλα αυτά, η γυναίκα - μια αδύνατη, μακριά, κομψή φιγούρα - στέκεται μπροστά από ένα καθρέφτη και διορθώνει το σκουλαρίκι της. Στα αριστερά είναι ένα ανατολίτικο παραβάν.

Η σειρά ήταν εμπνευσμένη από τις Ιαπωνικές εκτυπώσεις που ήταν στη μόδα εκείνη την εποχή· ο ίδιος ο Μπρέιτνερ είχε έναν αριθμό από αυτές στη συλλογή του, μαζί με κιμονό φορεμένα από τα μοντέλα. Η νέα γυναίκα που πόζαρε για αυτό το πίνακα, η Γκίσιε Κουάκ (1877-1899), μπορεί επίσης να ιδοθεί σε άλλα έργα αυτής της σειράς από τον Μπρέιτνερ. Το Μουσείο Μπόιμανς Φαν Μπόινιγκεν στο Ρότερνταμ, όπου βρίσκεται αυτό το έργο, έχει εννιά πίνακες και εικοσιδύο σχέδια δικά του. Ανάμεσα σε αυτά ένα σκίτσο με μαύρη κιμωλία που έφτιαξε ως σπουδή για αυτό το πίνακα. Αν και τώρα είναι γνωστός ως Το σκουλαρίκι, ο ίδιος ο Μπρέιτνερ τον αποκαλούσε Στο καθρέφτη.