Γαλάζιο άλογο ΙΙ

Κάθε Κυριακή αυτού του μήνα παρουσιάζουμε την συλλογή του Μουσείου Τέχνης Βέρνης στην Ελβετία. Ώρα για αυτό το πανέμορφο έργο του Φραντς Μαρκ :) .

Απομακρυσμένο από τον θεατή, ένα γαλάζιο άλογο πλανιέται έναντι ενός καταπληκτικά χρωματισμένου τοπίου. Κάτω από τις οπλές του ζώου υπάρχει ένα μονοπάτι - ή μήπως είναι ρεματιά; - που οδηγεί σε μία περιοχή στην οποία υπάρχει η υπόνοια ενός λόφου, ο ουρανός, και σύννεφα. Το άλογο κάθεται ακίνητο, αλλά μία δυνατή ριπή αέρα φαίνεται να φυσά μέσα από την ουρά του και να διαπερνά το τοπίο. Aπελευθερωμένο από οποιαδήποτε πρατική χρήση ως ζώο ίππευσης ή εργασίας, το άλογο είναι εντυπωσιακού μεγέθους. Το γαλάζιο χρώμα του ανακαλεί το χρώμα της νοσταλγικής λαχτάρας του ρομαντισμού. Καθώς το άλογο παρουσιάζεται από την πίσω πλευρά του, το βλέμμα του θεατή κινείται στην ίδια κατεύθυνση με το βλέμμα του αλόγου. Αυτό αποτυπώνει την προσπάθεια του Φραντς Μαρκ να λειτουργήσει ενσυναισθητικά με την ψυχή του ζώου. Είναι σχεδόν σαν να βιώνουμε τον κόσμο από την οπτική του αλόγου. 

Από τα πρώιμα στάδια, το βασικό ενδιαφέρον του καλλιτέχνη -και γέννημα θρέμα Μονάχου- Φραντς Μαρκ βρισκόταν στον κόσμο των ζώων, με τον οποίο αισθάνεται να έχε μια κοντινή σχέση. Ελάφια, σκύλοι, αγελάδες, και πάνω απ΄ όλα άλογα, υπηρετούν ως μοτίβα με τα οποία ανέπτυσσε το όραμά του για μία νέα τέχνη. Ο Μαρκ τα ζωγραφίζει με ατόφιο κόκκινο, μπλε και κίτρινο, αρχικά ρελαιστικά, έπειτα ολοένα και πιο ελεύθερα. Τα εναποθέτει σε αφηρημένα τοπία, τα οποία ζωντανεύει με τα συμπληρωματικά χρώματα πράσινο, πορτοκαλί και μοβ, αντίστοιχα. Στενά συνδεδεμένος με την εικόνα της Βέρνης Γαλάζιο άλογο ΙΙ είναι ο πίνακας Γαλάζιο άλογο Ι, ο οποίος έχει τις ίδιες διαστάσεις και δημιουργήθηκε επίσης το 1911. Απεικονίζει ένα νεαρό άλογο από τα μπροστά και βρίσκεται στο Lenbachhaus στο Μόναχο. 

Τη χρονιά που ο πίνακάς μας ολοκληρώθηκε, ο Φραντς Μαρκ και ο Βασίλι Καντίνσκι ίδρυσαν το ημερολόγιο του Γαλάζιου Ιππέα (Der Blaue Reiter Almanach). Ο Καντίνσκι επεσήμανε εκ των υστέρων: «Εφήυραμε το όνομα Γαλάζιος Ιππέας σε ένα χαμηλό τραπεζάκι κάτω από την κληματαριά στον κήπο του Σίντελσντορφ: Και οι δύο αγαπάμε το μπλε. Ο Μαρκ αγαπά τα άλογα, εγώ αγαπώ τους ιππείς». Το βιβλίο, το οποίο επιμελήθηκαν από κοινού, πρωτοκυκλοφόρησε το 1912 και θα κατέληγε να είναι ένα από τα πιο σημαντικά προγραμματικά γραπτά σχετικά με την τέχνη στον 20ό αιώνα. Οι καλλιτέχνες που εργάστηκαν γύρω από τον «Γαλάζιο Ιππέα» περιλαμβάνουν τον Άουγκουστ Μάκε, τον Γκάμπρειλ Μούντερ, τον Αλεξέι Γιαβλένσκι και τον Πάουλ Κλέε. Όχι μόνο εξεθεταν τα έργα τους μαζί, αλλά επίσης μοιράζονταν την οπτική πως μία εσωτερική διασύνδεση μεταξύ των τελευταίων τάσεων στη ζωγραφική και έργων του γοτθικού, της λαϊκής τέχνης, και της τέχνης των παιδιών. Με το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η δραστηριοποίηση της ομάδας έλαβε τέλος. Ο Βασίλι Καντίνσκι επέστρεψε στη Ρωσία, και ο Φραντς Μαρκ, ο οποίος τάχθηκε εθελοντικά σε ενεργό θητεία στον στρατό, έπεσε στη μάχη του Βερντέν σε ηλικία 36 ετών.