Αυτή είναι η με την οποία ο Ρουσσώ έκανε το ντεμπούτο στο Salon des Indépendants. Είναι ένα αριστούργημα του είδους του και ένα εντυπωσιακό ξεκίνημα για τον καλλιτέχνη. Όπως αρμόζει στο στιλ του Ρουσσώ, τα πάντα είναι κυριολεκτικά σκόπιμα ζωγραφισμένα - κάθε κλαδί στα δέντρα είναι προσεκτικά σχεδιασμένο, τα σύννεφα έχουν μία ιδιόμορφη στερεότητα, και δινεται μεγαλύτερη προσοχή στις λεπτομέρειες των κοστουμιών παρά στις φιγούρες καθεαυτές.
Ο πίνακας ήταν μία μικρή αναχώρηση από τα συνηθισμένα μοτίβα ζούγκλας του Ρουσσώ. Πολλοί κριτικοί δεν ήταν σίγουροι πώς να τον εκλάβουν, επειδή παρουσιάζει χαρακτήρες παράξενους, σε μία περιοχή που φαίνεται σκοτεινή και ζοφερή. Ένας αέρας μυστηρίου διαποτίζει το χειμωνιάτικο αυτό τοπίο στο δάσος. Ντυμένοι με κοστούμια καρναβαλιού, ένα μοναχικό ζευγάρι στέκεται μπροστά από τα γυμνά δέντρα. Οι φιγούρες φαίνεται να λάμπουν από τα μέσα, παρά το φως του φεγγαριού, το οποίο περιέργως έχει αφήσει το δάσος στο σκοτάδι. Ένα ανεξήγητο πρόσωπο στραβοκοιτάζει έξω απ' την άδεια καλύβα πίσω από τις φιγούρες, και ένα απρόσμενο φανάρι λάμπει παράταιρα εκεί δίπλα.