Ο Άγιος Γεώργιος έγινε παραγγελία στον Νότκε το 1471 από τον Σουηδό αντιβασιλέα Στεν Στούρε τον Πρεσβύτερο, εις μνήμην της νίκης του στην Μάχη του Μπρούκενμπεργκ. Προοριζόταν επίσης να αποτελεί τον τάφο του, και αναπαύεται στο Στόρκικραν, στη Στοκχόλμη.
Χρησιμοποιήθηκε μεγάλη ποικιλία υλικών για τη δημιουργία του έργο αυτού: από σχοινί για τις φλέβες του αλόγου μέχρι πραγματικά κέρατα για την ραχοκοκκαλιά του δράκου! Φυσικά, το περισσότερο είναι σκαλισμένο σε ξύλο, χρωματισμένο με έντονα χρώματα ώστε να του δοθεί ένας μεγαλύτερος βαθμός ρεαλισμού.
Ο δράκος βυθίζει τα σαγόνια του στο υπογάστριο του αλόγου, το οποίο με τη σειρά του ανασηκώνεται από τον πόνο, και καθώς ορθώνει το ύψος του, το χρυσό του σέλωμα μαζί με τη κυανόχρυση πανοπλία του αγίου υποδηλώνει την παραδείσια διάσταση της πράξη του να χτυπάς κάτι που προέρχεται από την κόλαση, αλλά επίσης και ότι η νίκη επί του κακού δεν έρχεται χωρίς θυσίες. Αυτό έρχεται σε απότομη αντίθεση με το σκούρο χρώμα και την υποτελή θέση του δράκου καθώς σφαδάζει ανάμεσα στα διάσπαρτα απομεινάρια των προηγούμενων θυμάτων.
Παραδοσιακά σε αυτή την ιστορία δεν βλέπουμε τον δράκο να σκοτώνει το άλογο· ωστόσο, η υψωμένη στάση επιτυγχάνεται δύσκολα, γεγονός που πιθανότατα δικαιολογεί γιατί η επίθεση του δράκου είναι απαραίτητη - αυτή είναι που διατηρεί την στάση του αλόγου. Το αποτέλεσμα αυτής της αλλαγής στο αφήγημα είναι παρ' όλα αυτά εξαίσιο, και αυτό που εν τέλει βλέπουμε είναι ένα πληθωρικό, αριστοκρατικό αντικείμενο, ταιριαστό ενός βασιλιά.
- Sarah