Τσαρλς Γουίλιαμ Πόλαρντ
Πριν από μερικές εβδομάδες, ένας χρήστης μας, η Cleda μου έγραψε ένα email. Μοιράστηκε μαζί μου την ιστορία του αδερφού της του Charles, που ήταν καλλιτέχνης και δάσκαλος καλλιτεχνικών, αλλά πέθανε πολύ νέος, το 1965, μόλις τέσσερις μέρες αφότου είχε κλείσει τα 29. Ερωτεύτηκα τα έργα του, και έτσι αποφασίσαμε να παρουσιάσουμε έναν από τους πίνακές του, που σ'εμένα μοιάζει να είναι μια μοντέρνα εκδοχή του κλασσικού μοτίβου της ειδυλλιακής φυσικής αρμονίας, και στον οποίο η αδερφή του έχει δώσει τον τίτλο "H Μοναξιά της Φύσης".
Η φύση υπήρξε ένα μοτίβο που ο Charles William Pollard χρησιμοποιούσε συχνά στα έργα του. Ζωγράφιζε χρησιμοποιώντας την φαντασία του - πολλοί από τους πίνακές του ήταν για μακρινά μέρη που δεν είχε ποτέ δει, καθώς είχε κάνει λίγα μόνο ταξίδια. Ζωγράφιζε εντυπωσιακές σκηνές από ερήμους, καράβια και την θάλασσα, κάστρα, ηφαίστεια, γραφικά χωριά που θυμίζουν την Μεσόγειο. Ζωγράφιζε επίσης την νεκρή φύση, ζώα και κάποιες φορές γυναίκες ή μητέρες και παιδιά. Παρά το γεγονός ότι είναι δύσκολο να πεις ποιοι καλλιτέχνες υπήρξαν η μεγαλύτερη έμπνευση για αυτόν, αυτό εδώ το έργο που παρουσιάζουμε σήμερα μου θυμίζει κάτι από τα φανταστικά τοπία του Max Ernst.
Όπως έγραψε σε ένα προσωπικό σημείωμα:
"Μπορώ να ανασύρω από την μνήμη μου πολλές θαυμαστές στιγμές, αλλά από όλα, η ανάμνηση της απολυτότητας της Φύσης και των θαυμάτων της είναι η ανάμνηση που θα κρατώ ως την πιο αγαπημένη. Υποθέτω ότι στη Φύση οφείλονται τα χόμπι μου για το γράψιμο και την ζωγραφική. Αυτές οι δύο δραστηριότητες με πλαισιώνουν με έναν τρόπο εξαιρετικό. Αυτό που συμβαίνει και με τις δύο αυτές δραστηριότητες είναι ότι έχω παθητική διάθεση, και παρά το γεγονός ότι το ύφος μου δεν αλλάζει ιδιαίτερα, η διάθεσή μου αυτή αλλάζει.
Φτάνω να πιστεύω ότι η φαντασία μου είναι το μόνο μου δυνατό σημείο, το οποίο είναι στην διάθεσή μου για να το χρησιμοποιήσω - με το μυαλό και τα χέρια μου. Χωρίς αυτά η ζωή θα έμοιαζε χωρίς νόημα για εμένα.
Μοιάζει να έχω το δικό μου “Walden's Pond” όπως είχε ο Thoreau. Η μόνη μου ευχή είναι να κάνω άλλους ανθρώπους ευτυχισμένους ή απλά από καιρό σε καιρό να συμβάλλω στην ενεργοποίηση κάποιας σκέψης".