Τζουζέπε Αρτσιμπόλντο
O ύστερος μετρ της Αναγέννησης Τζουζέπε Αρτσιμπόλντο είναι διάσημος για τα παράξενα σύνθετα κεφάλια του. Ζωγραφισμένα μεμονωμένα ή σε σειρά, τα κεφάλια συνδυάζουν φυτά, ζώα και άλλα αντικείμενα κατάλληλα για τα θέματα με τα οποία ασχολούταν ο Αρτσιμπόλντο, όπως οι τέσσερις εποχές και τα τέσσερα στοιχεία της φύσης (γη, αέρας, φωτιά και νερό).
Το πάνελ φέρει την υπογραφή «ΑΡΤΣΙΜΠΟΛΝΤΟΥΣ Φ» ("ARCIMBOLDUS F"), εκεί όπου ο φλοιός του ξύλου έχει ξεφλουδίσει, στα δεξιά του πίνακα. Είναι επίσης το θέμα μιας μακράς περιγραφής του λογοτεχνικού διαλόγου Ιλ Φιτζίνο (Il Figino), που γράφτηκε από τον φίλο του Αρτσιμπόλντο, Γκρεγκόριο Κομανίνι και που δημοσιεύτηκε το 1591. Εδώ συνίσταται στον Μιλανέζο καλλιτέχνη Αμπρότζιο Φιτζίνο να ζητήσει από τον «Κομανίνι να σου δείξει την παιχνιδιάρικη μεταχείριση των τεσσάρων εποχών του Αρτσιμπόλντο· θα δείς μια υπέροχη δουλειά». Αφού περιέγραψε επακριβώς τον πίνακα, ο Φιτζίνο είναι σίγουρος πως «τά εργα θα σ'ευχαριστήσουν εξαιρετικά».
Σε αντίθεση με τον ευφάνταστο χαρακτήρα των περισσότερων έργων του Αρτσιμπόλντο, το ύφος εδώ είναι πιο σκοτεινό και σοβαρό. Οι Τέσσερις εποχές σ'ένα κεφάλι είναι επίσης από τα σύνθετα κεφάλια του Αρτσιμπόλντο το πιο στενά συνδεδεμένο στις φυσιογνωμικές μελέτες του Λεονάρντο ντα Βίντσι, προκατόχου του Αρτσιμπόλντο στο Μιλάνο. Ζωγραφισμένο γύρω στο 1590, αφότου ο Αρτσιμπόλντο γύρισε στην γενέτειρά του, αυτές οι τέσσερις εποχές είναι ένα από τα τελευταία έργα του. Αν όχι μια αυτοπροσωπογραφία του καλλιτέχνη στον χειμώνα της ζωής του, ο πίνακας είναι μια ανακεφαλαίωση της καριέρας του.