Η τέχνη εκπέμπει έναν στοχαστικό χαρακτήρα ως κάτι που εμπνέει το συλλογισμό και τον διαλογισμό. Επομένως η δράση δεν είναι ο πρώτος συνειρμός που κάνει κανείς αναλογιζόμενος την τέχνη.
Για την ακρίβεια, η προέλευση της λέξης Τέχνη (Art) δείχνει προς άλλη κατεύθυνση. Η λέξη Art, που από τον 10ο αιώνα είναι γαλλική, αναφέρεται σε μια δεξιότητα ως το αποτέλεσμα μάθησης ή εξάσκησης. Στα λατινικά artem δεν σημαίνει μόνο πρακτική δεξιότητα αλλά ετυμολογικά προσομοιάζει με τη λέξη arma, που σημαίνει όπλο.
Για πολλά χρόνια τα όπλα δεν ήταν μόνο εργαλεία μάχης ή παράπλευρος εξοπλισμός αλλά και αξεσουάρ μόδας, που δήλωναν το γούστο και την κοινωνική θέση με τις διακοσμημένες λαβές και ζώνες τους, που εξελίσσονταν παράλληλα με τα καλλιτεχνικά ρεύματα και στυλ. Ο οπλισμός αποτελούσε τόσο σπουδαίο κομμάτι της κουλτούρας, που τα σχέδια συχνά φιλοτεχνούνταν από διάσημους καλλιτέχνες, όπως ο Χανς Σέμπαλντ Μπέχαμ, και ο χειρισμός των όπλων καταλάμβανε μεγάλο μέρος της εκπαίδευσης των Ευρωπαίων ευγενών, με δασκάλους, μαθήματα και βιβλία, που ασχολούνταν αποκλειστικά με το θέμα.
Η Ακαδημία Ξιφασκίας του Ζεράρ Τιμπώ της Αμβέρσας είναι ένα βιβλίο, που έχει φτιαχτεί με τον πιο καλλιτεχνικό τρόπο, διάσημο για τις εικονογραφήσεις του. Το υπογράφουν δεκαέξι Φλαμανδοί χαράκτες και το υποστήριξε ιδιαίτερα ο Βασιλιάς Λουδοβίκος ο 13ος της Γαλλίας.
Δυστυχώς, ο Τιμπώ πέθανε λίγο πριν την έκδοση του βιβλίου. Πέρασε όλη τη ζωή του συνθέτοντας εμμονικά μια μαθηματική προσέγγιση της ξιφασκίας, αναζητώντας ακριβείς γεωμετρικές σχέσεις μεταξύ των αντίπαλων ξιφομάχων. Συνέλαβε μια απόλυτα λογική, φυσική αναλογία του πεδίου της μάχης, την οποία προσδιόρισε με ένα κυκλικό διάγραμμα, που αποκαλείται ακόμα μυστηριώδης κύκλος, κι όλα αυτά με καλλιτεχνική ματιά και επιστημονική, εξεταστική προσέγγιση.
Αν και τώρα φαντάζει περίεργο, το να θεωρείται η μάχη μορφή τέχνης, τότε δεν ήταν κάτι που ξένιζε: πέντε αιώνες πριν τη γέννηση του Χριστού, ο Κινέζος στρατηγός και φιλόσοφος Σουν Τζου έγραψε Την Τέχνη του Πολέμου, ένα βιβλίο που αποτελείται από 13 κεφάλαια, το καθένα αφιερωμένο σε διαφορετική κατηγορία πολεμικών πράξεων. Η Τέχνη του Πολέμου είναι επίκαιρη μέχρι σήμερα, πέρα από το στρατιωτικό πεδίο, στον τομέα της στρατηγικής διαχείρισης για επιχειρηματίες που θέλουν να εδραιώσουν τη θέση τους στην αγορά.
Παρόλο που σε κάποιες φάσεις και σε κάποια μέρη φαντάζει βίαιος, ο αιώνας μας είναι ο πιο ειρηνικός αιώνας που έχει ζήσει ως τώρα ο πολιτισμένος κόσμος. Οι εχθροπραξίες δεν είναι πια κομμάτι της καθημερινότητας των παιδιών, όμως πόσα απ' αυτά δεν τρομοκρατούνται μέχρι σήμερα απ' τον πόλεμο; Θα έπρεπε να είμαστε όλοι ευγνώμονες για την ειρήνη, να μην ξεχνάμε ποτέ τη φρίκη του πολέμου και να αντικρούουμε όσους ισχυρίζονται ότι ο πόλεμος έχει ωφέλη.
Artur Deus Dionisio