Άγνωστος Καλ
Η εγγραφή στο περίφημο Αγγλοσαξονικό Χρονικό για το έτος 793 ήταν πράγματι δυσοίωνη:
«. . . τρομεροί κακοί οιωνοί εμφανίστηκαν πάνω από τη γη της Νοθρούμπια . . αυτοί ήταν τεράστιες λάμψεις αστραπής και φλογεροί δράκοι φάνηκαν να πετούν στον αέρα." Αυτό που ακολούθησε θα άλλαζε ανεπανόρθωτα την Αγγλία.
Στις 8 Ιανουαρίου 793, οι Βίκινγκς έφτασαν στις ακτές του Λίντισφαρν, ενός μικρού νησιού στα ανοικτά των ακτών του βόρειου αγγλικού βασιλείου της Νοθρούμπια. Κατέστρεψαν το περίφημο μοναστήρι που χτίστηκε το 630, η εκκλησία λεηλατήθηκε και οι μοναχοί σφαγιάστηκαν. Παρά τις επανειλημμένες επιθέσεις τον επόμενο μισό αιώνα, η μοναστική κοινότητα παρέμεινε σταθερή στη θέση της, απρόθυμη να εγκαταλείψει την τοποθεσία της ίδρυσής της. Η άφιξη του φοβερού βασιλιά Χάλφνταν με μεγάλο στόλο και στρατό στις εκβολές του ποταμού Τάιν στα τέλη του 9ου αιώνα, ωστόσο, τους άλλαξε τη γνώμη. Πεπεισμένος ότι το μοναστήρι θα καταστρεφόταν για πάντα, από την ειδωλολατρική στρατιά, ο επίσκοπος Έρντγουλφ του Λίντισφαρν συγκέντρωσε τους υπόλοιπους μοναχούς και τους θησαυρούς του μοναστηριού και εγκατέλειψε το διάσημο νησί. Πάνω από έναν αιώνα αργότερα, ένα όραμα οδήγησε τους μοναχούς στο Ντάρχαμ, όπου η κοινότητα ξαναέχτισε σταδιακά το σπίτι της και το πιο σημαντικό, τη φήμη της.
Η πέτρα του Λίντισφαρν που ανακαλύφθηκε στο χώρο που βρισκόταν παλιά το μοναστήρι, είναι πιθανό να σηματοδοτούσε έναν τάφο, και οι μελετητές πιστεύουν ότι μπορεί να απεικονίζει την επίθεση των Βίκινγκ του 793. Η μία πλευρά της πέτρας (που απεικονίζεται) δείχνει μια μεγάλη ομάδα ένοπλων ανδρών, που κρατούν τα όπλα ψηλά στον αέρα. Από την άλλη πλευρά, το πιθανό θέμα είναι η Ημέρα της Κρίσεως : η εικονογράφηση περιλαμβάνει ουράνια σώματα, χέρια σε προσευχή και ένα σταυρό. Η πέτρα του Λίντισφαρν μπορεί να έχει ανεγερθεί για να τιμήσει ένα θύμα ή τα θύματα της επιδρομής του 8ου αιώνα. Σήμερα βρίσκεται στη συλλογή που ανήκει στο μοναστήρι Λίντισφαρν στο ιερό νησί, υπό την αιγίδα του English Heritage.
- Stephanie