Σάς παρουσιάζουμε τον σημερινό πίνακα χάρη στο Εθνικό Μουσείο Τέχνης στην Κοπεγχάγη. Απολαύστε τον! :)
Η σκηνή είναι εμπνευσμένη από τη λογοτεχνία, ειδικότερα από το ποίημα Ο Έρωτας κλέβει μέλι του Έλληνα κλασικού ποιητή Θεόκριτου.
Το ποίημα αφηγείται την ιστορία του Έρωτα που παραπονιέται στη μητέρα του, την Αφροδίτη (τη θεά του έρωτα), ότι οι μέλισσες τον τσιμπάνε, επειδή έκλεψε την κυψέλη τους. Απορεί που τόσο μικροσκοπικά πλάσματα μπορούν να προκαλέσουν τόσο πολύ πόνο. Η Αφροδίτη γελά και του λέει ότι τα τσιμπήματά τους μπορούν να συγκριθούν στις πληγές που προκαλεί ο ίδιος σε όλους εκείνους που χτυπάει με τα βέλη τους. Η πρόσκαιρη έκσταση του έρωτα μπορεί σύντομα να δώσει τη θέση της στον πόνο και να ραγίσει τις καρδιές. Το σημείωμα στην πάνω αριστερή γωνία παραπέμπει στο ποίημα του Θεόκριτου.
Αν λάβει κανείς υπόψη το γεγονός ότι ο Κράναχ έφτιαχνε εικόνες από την λουθηρανική εκδοχή της Βίβλου και ήταν στενά συνδεδεμένος με τον στενό κύκλο της Μεταρρύθμισης, είναι ενδιαφέρον ότι το ποίημα δημοσιεύθηκε με το όνομα του Φιλίππου Μελάγχθονος. Ο Μελάγχθων διαχώρησε τη δική του εκδοχή από τη διδασκαλία του Λούθηρου και ίδρυσε τον Φιλιππισμό, ένα κίνημα που απέκτησε ιδιαίτερη σπουδαιότητα στη Δανία.
Ο πίνακας μεταφέρθηκε το 1759 από την Αίθουσα Τέχνης του Κάστρου Γκότορπ στη Βασιλική Συλλογή μαζί με άλλα έργα, όπου δημιουργήθηκε η μεγαλύτερη συλλογή έργων του Κράναχ εκτός των γερμανόφωνων χωρών.
Μαρκ, αυτό είναι για σένα - ελπίζω να αναρρώσεις σύντομα! :)
Αγαπητοί χρήστες, χρειαζόμαστε τη βοήθειά σας για να βελτιώσουμε το Daily Art και να δημιουργήσουμε μια καινούρια έκδοση για Android - χρειαζόμαστε 20.000$. Εδώ είναι ο σύνδεσμος, όπου μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες για τη συλλογική χρηματοδότηση. Σάς ευχαριστούμε <3