Εμίλ Φριάν
Ο Εμίλ Φριάντ ξεκίνησε την καλλιτεχνική καριέρα του σε εξαιρετικά νεαρή ηλικία και βγήκε στο φως της δημοσιότητας με τη δική του έκδοση του νατουραλισμού που αργότερα εκδηλώθηκε σε έναν λανθάνον συμβολισμό. Είχε σημειωθεί ότι ο Φρίαντ "εμφανίζεται να έχει μία ειλικρίνια τουλάχιστον όσο και την ικανότητα να είναι ένας σπουδαίος καλλιτέχνης και έχουμε την αυτοπεποίθηση ότι θα παραμείνει πιστός στην τέχνη σε έναν καιρό όπου πλούσιοι κατασκευαστές έχουν εισβάλει στον ναό και δίνουν σε νέους ανθρώπους το θανάσιμο παράδειγμα της γρήγορης τύχης και των επιφανειακών σπουδών..." (όπ. αναφ. στο L’École de Nancy: Peinture et Art Nouveau [Η Σχολή του Νανσί: Ζωγραφική και Αρ Νουβό], από το Paris: Éditions de la Réunion des Musées Nationaux [Παρίσι: Εκδόσεις της Συνάντησης των Εθνικών Μουσείων], 1999, σσ. 130). Η αποδοχή του Φριάντ από το κοινό θα έφτανε σε εντυπωσιακά επίπεδα, αλλά παρά τη σταθερή αναγνώριση, αναζήτησε νέες μεθόδους αναπαράστασης και διαφόρων χρήσεων των μέσων, ενώ προωθούσε τη δουλειά του έξω από το σύστημα του Σαλονιού.
Τα μοτίβα του Φριάντ έγιναν όλο και περισσότερο ετερόκλητα προς το τέλος του δεκάτου ενάτου αιώνα. Η μικρή βάρκα είναι η ιδεαλιστική εικόνα ενός νεαρού ζευγαριού που αρμενίζει κάτω από γκρεμούς, με μια ονειρική απαλότητα στα πανιά. Το ζευγάρι είναι ντυμένο σε πεντακάθαρα λευκά, περιέργως με τη γυναίκα στο πηδάλιο και τον άντρα να γέρνει στον μηρό της.