Παρουσιάζουμε τον σημερινό πίνακα χάρη στο Εθνικό Μουσείο Γυναικών στις Τέχνες. :) Απολαύστε το!
Η Χόλλις Σίγκλερ προτιμούσε θέματα σχετικά με τις εμπειρίες των γυναικών γύρω από την αγάπη, την οικογένεια και την οικιακή σφαίρα. Συχνά επικαλούταν ζεστούς και οικείους εσωτερικούς χώρους, αυλές προαστίων, ή κρυσφήγετα διακοπών, στα οποία αντικείμενα του νοικοκυριού ή μία φιγούρα σκιάς που αποκαλούσε Κυρία βρίσκονται εκεί αντί πραγματικών ανθρώπων. Στα τελευταία δεκαπέντε χρόνια της καριέρας της, η Σίγκλερ επικεντρώθηκε στο θέμα του καρκίνου του μαστού, με τον οποίο πάλευε μέχρι τον θάνατό της το 2001, στην ηλικία των 53 ετών. Αυτός ο πίνακας πιθανώς αναπαριστά το ελπιδοφόρο όραμα της Σίγκλερ για το μεσουράνημα του σωματικού, ψυχολογικού και συναισθηματικού ταξιδιού της ζωής. Καθώς η φιγούρα (ή φιγούρες) αναβαίνει σε μία κεντρική σκάλα λουσμένη στο ουράνιο φως, τα υψωμένα χέρια της μεταμορφώνονται σε φτερά.
Η Σίγκλερ υιοθέτησε το ελκυστικό ψευδο-ναΐφ ζωγραφικό της στιλ (που ταυτίζεται με το Ναΐφ ή την απαίδευτη προσέγγιση που εξασκούν οι αυτοδίδακτοι καλλιτέχνες) εν μέρει ως μέσο για να ενθαρρύνει τους θεατές να εμπλακούν με το συναισθηματικό περιεχόμενο των έργων της. Πολλή από την τέχνη της Σίγκλερ γύρω από τον καρκίνο εστιάζει σε στατιστικές, θεραπείες, φόβους, την οργή και την αβεβαιότητα γύρω από την ασθένεια. Το Να φιλάς τα πνεύματα φαίνεται να προσφέρει ένα λυρικό, αισιόδοξο όραμα μίας γυναίκας που κατορθώνει μία επί μακρόν αναμενόμενη κατάσταση χάρης.