Φλόρα

Ο πίνακάς μας σήμερα απεικονίζει την ιδανικά όμορφη γυναίκα, ένα μοντέλο καθιερωμένο από τη Βενετική σχολή από τον δάσκαλο του Τιτσιάνο, τον Τζορτζόνε με τη δική του Λάουρα. Στο αριστερό της χέρι κρατάει ένα μανδύα σε ροζ αποχρώσεις, ενώ με το άλλο κρατάει μία χούφτα με λουλούδια και φύλλα.

Η γυναίκα που απεικονίζεται από τον Τιτσιάνο σε αρκετά έργα του εκείνης της περιόδου, συμπεριλαμβανομένων των Γυναίκα στον καθρέφτη, η Ματαιοδοξία (Vanity), η Σαλώμη, η Βιολάντε όπως και μερικές Ιερές συζητήσεις (Holy Conversations). Υπάρχει μία διαμάχη για το νόημα του πίνακα: κάποιοι, βασισμένοι σε επιγραφές που προστέθηκαν από αντίγραφα του 16ου αιώνα, αναγνωρίζουν τη γυναίκα ως εταιρα και άλλοι τη θεωρούν σύμβολο γαμήλιας αγάπης. Η αναγνώρισής της ως Φλόρα, την αρχαία θεά της Άνοιξης και της βλάστησης, προκύπτει από τη παρουσία ανοιξιάτικων λουλουδιών στα χέρια της. 

Η θεματολογία της Φλόρας ήταν πολύ διάσημη μεταξύ ζωγράφων, εδώ μπορείς να δεις την εκδοχή του Ρέμπραντ για την οποία πόζαρε η σύζυγός του Σάσκια.