Πόσο μου λείπει το καλοκαίρι! 'Η έστω η άνοιξη! :(
Αυτός ο πίνακας απεικονίζει μία δημοφιλή εγκατάσταση για βαρκάδα και λουτρά με ένα παρακείμενο πλωτό καφέ, στον Σηκουάνα κοντά στο Μπουζιβάλ, στα δυτικά του Παρισιού. Το καλοκαίρι του 1869 ο Μονέ ζούσε κοντά στο Γκενουγιερ με την ερωμένη του, Καμίλ, και τον γιο τους. Έχοντας δουλέψει στο πλευρό του Ρενουάρ, ζωγράφιζε τα σχέδια αυτής της σκηνής με έναν πολύ φρέσκο και άμεσο τρόπο, πιθανά ως προετοιμασία για έναν ελαφρώς μεγαλύτερο καμβά που τώρα έχει χαθεί. Ο εξαιρετικά ελεύθερος ζωγραφικός χειρισμός του Μονέ οφείλεται ενδέχομένως στο ότι ο καμβάς αυτός ήταν ένα σχέδιο για κάτι που επρόκειτο να είναι μία πιο φιλόδοξη σύνθεση, που θα ζωγραφιζόταν στο στούντιο. Χρησιμοποιεί ευρείες περιοχές χρώματος για να τονίσει τις βάρκες που έχουν αγκυροβολήσει στις σκιές, ενώ τα σημεία στο φωτισμένο νερό στο παρασκήνιο αναπαριστουν μία ομάδα λουόμενων στο ποτάμι.
ΥΓ. Δες εδώ τους κορυφαίους μας -διαλεγμένους από την τέχνη- καλοκαιρινούς προορισμούς!