Κόκκινο ιππικό by Kazimir Malevich - περί το 1932 - 91 x 140 εκ. Κόκκινο ιππικό by Kazimir Malevich - περί το 1932 - 91 x 140 εκ.

Κόκκινο ιππικό

λάδι σε καμβά • 91 x 140 εκ.
  • Kazimir Malevich - February 23, 1878 - May 15, 1935 Kazimir Malevich περί το 1932

Για πολλά χρόνια, αυτό το έργο του 1932, θεωρείται η μόνη συνεισφορά του Μάλεβιτς στην επίσημη ιστορία της Σοβιετικής τέχνης, διότι ο καλλιτέχνης είχε χάση την εκτίμηση που είχε. Ο πίνακας, επιτράπηκε να μπει στο πάνθεον της Σοβιετικής τέχνης μόνο χάρη στο τίτλο του, ο οποίος φαίνεται να εγκωμιάζει τη Ρώσικη Επανάσταση και το κόκκινο στρατό. Ο Μαλέβιτς επίτηδες τον χρονολόγησε στη κάτω δεξιά γωνία του καμβά, 1918, και από πίσω έγραψε: «Από τη πρωτεύουσα της Οκτωβριανής Επανάστασης, ο κόκκινος στρατός πάει να υπερασπιστεί το Σοβιετικό μέτωπο.»


Παρά αυτά τα μεγάλα λόγια, αυτός ο πίνακας είναι ένα από τα πιο δύστυχα και τραγικά έργα που δημιούργησε ο Μαλέβιτς κατά τη διάρκεια του τελικού αυτού στάδιου της καλλιτεχνικής του καριέρας.


Στη σύνθεση αυτού του ασυνήθιστου έργου μπορούμε να δούμε μία απεικόνιση των ίδιων των σκέψεων του Μαλέβιτς για τη σύγχρονη πραγματικότητα. Τα λόγια του ίδιου του καλλιτέχνη: «Κάποιοι ηγέτες σε καλούν να συλλογιστείς μια πνευματική ζωή, ενώ κάποιοι άλλοι σε παρακινούν να συγκεντρώσεις υλικά αγαθά. Και έτσι οι πιστοί ακόλουθοι ξεκινούν να παρελαύνουν... Οι σημαίες αλλάζουν τόσο συχνά όσο τα πανιά, αλλά όλα είναι μάταια: τα πόδια μας παραμένουν ιδρωμένα, τα δάχτυλά μας γδαρμένα και σκασμένα. Η ενέργεια του ανθρώπινου κινήματος, με την ελπίδα ότι θα κερδίσει κάτι, είναι αναμνήσεις τρελών που τρέχουν βιαστικά προς τον ορίζοντα, πιστεύοντας ότι βρήκαν το άκρο της Γης, ξεχνώντας ότι στέκονται στον ορίζοντα και δεν χρειάζεται να τρέξουν πουθενά.»

Σε αυτό το πίνακα, οι επαναστάτες καβαλάρηδες, ξεκληρισμένοι από μία αόρατη δύναμη και σχεδόν χαμένοι στον άδειο, αιθέριο χώρο, καλπάζουν κατά μήκος της χώρας υπό την παρουσία κόκκινων σημαιών. Οι μικρές κόκκινες σιλουέτες σχεδόν εξαφανίζονται ανάμεσα στις Σουπρεματιστικές λωρίδες αμιγών χρωμάτων. Η κίνησή τους είναι πανικόβλητη, αχρείαστη και παράλογη, καθώς το ταξίδι τους είναι ατελείωτο και ο ουρανός και η γη είναι αδιάφοροι για τη διέλευση των ανθρώπων. Ουσιαστικά η Γη της Επαγγελίας δεν υπήρχε, και δεν θα υπάρξει ποτέ.

 

Παρουσιάζουμε το σημερινό έργο χάρη στο Ρωσικό Μουσέιο. <3

ΥΓ. Εδώ είναι όσα πρέπει να ξέρεις για τον Σουπρεματισμό και τον Καζιμίρ Μαλέβιτς!