Ζαν-Μπατίστ-Σιμεόν Σαρντάν
Αγαπητοί/ές, παρακαλείστε να ενημερώσετε την εφαρμογή του DailyArt - κυκλοφόρησε η εφαρμογή στην Κορεατική και Φαρσί γλώσσα :) Και διορθώσαμε και μερικά bugs!
Ο παραπάνω πίνακας δημιουργήθηκε το 1728, τη χρονιά που ο Chardin έγινε δεκτός στην Βασιλική Ακαδημία Ζωγραφικής και Γλυπτικής του Παρισιού. O Chardin είχε ειδικευτεί στα έργα Νεκράς Φύσης. Κανένας άλλος Γάλλος ζωγράφος του 18ου αιώνα που ασχολήθηκε με αυτό το είδος δεν κατάφερε να προσεγγίσει το θέμα με τόση καλλιτεχνική ελευθερία και ο εν λόγω πίνακας καταδεικνύει αυτό ακριβώς: Το κανάτι από λειασμένο τσίγκο και τα βελούδινα (χνουδωτά) ροδάκινα βρίσκονται σε ένα στενό , πέτρινο περβάζι που ξεπροβάλλει από έναν σκοτεινό τοίχο. Τοποθετημένα το ένα κοντά στο άλλο στο κέντρο του πεδίου, τα αντικείμενα περιλούζονται από φως. Το φως αναδεικνύει το χρώμα των φρούτων και τη μεταλλική λάμψη του κανατιού, στην οποία αντανακλάται η εικόνα των ροδάκινων. Αλλά ο Chardin δεν διαχωρίζει την υλική υπόσταση του αντικειμένου από την αντανάκλασή του. Η επιδερμίδα των ροδάκινων απεικονίζεται με ένα πλούσιο και κατά τόπους κοκκώδες impasto, ενώ το - με πολλές στρώσεις μπογιάς - φόντο δεν φαίνεται να έχει βάθος.
Παρόλο που η Caroline Louise, ευγενής του Μπάντεν, είχε ξεκάθαρη προτίμηση στο Ολλανδικό ρεύμα της “λεπτής ζωγραφικής”, εκτιμούσε ιδιαίτερα το πιο ελεύθερο στυλ του Chardin στη διαχείριση των υλικών. Το 1759 και το 1761 έλαβε στην κατοχή της συνολικά τέσσερα έργα νεκράς φύσης του ίδιου καλλιτέχνη, δύο με αντικείμενο το κηνύγι και δύο με αντικείμενο τα φρούτα.
Η παρουσίαση του πίνακα έγινε χάρην στο Κρατικό Μουσείο Τέχνης της Καρλσρούης.
Υ.Γ.: Δείτε έναν ακόμη πίνακα του Chardin εδώ! Είναι ιδιαίτερος και αστείος! Είναι αξιοπερίεργος!