Σε αυτόν τον πίνακα, ο αυτοκράτορας Τζαχανγκίρ (Jahangir) εμφανίζεται καθισμένος κάτω από ένα περίτεχνο θόλο ή σαμιάνα καθώς σερβίρεται φαγητό και ποτό από δύο από τους γιους του, τον Κουσρό (Khusrau) και τον Πάρβιζ (Parviz). Δύο άλλοι υπηρέτες πλαισιώνουν τη σαμιάνα και ένας νεαρός υπηρέτης στέκεται πίσω από το θρόνο του αυτοκράτορα κρατώντας μια βεντάλια για να διώχνει τα έντομα (flywhisk). Το σκηνικό είναι ένας κήπος. Οι κήποι του Μουγκάλ, όπως οι τέχνες και η αρχιτεκτονική του Μουγκάλ, ήταν θαύματα δημιουργίας προσεκτικά σχεδιασμένα. Υπάρχουν πάπιες στο σιντριβάνι και πουλιά σε κλαδιά σε μια φαινομενικά συννεφιασμένη μέρα. Ο πίνακας είναι επίσης πλούσιος με λεπτομερή σχέδια στα ρούχα, στη τέντα (σαμάνια), στα χαλιά και στο περίτεχνο περίγραμμα. Κάτω από τα πόδια του Τζαχαντζίρ (Jahangir) είναι το όνομα του ζωγράφου, Μάνοχαρ (Manohar).
Οι αυτοκράτορες των Μουγκάλ ενθάρρυναν τη δημιουργία πορτρέτων που προσομοίαζαν σε ζωντανά, όχι μόνο των ίδιων αλλά και των μελών της αυλής τους. Και οι πέντε φιγούρες σε αυτόν τον πίνακα αποδίδονται με το συνηθισμένο στυλ των πορτρέτων του Μουγκάλ, με το σώμα τους σε προβολή τριών τετάρτων και τα κεφάλια τους σε πλήρη εικόνα.
Ο πατέρας του Μανοχάρ, Μπασαουάν (Basawan), ήταν ένας επικεφαλής ζωγράφος στο ατελιέ των Μουγκάλ, όπου μεγάλωσε ο Μανοχάρ. Ο πατέρας του πιθανότατα τον δίδαξε, και αργότερα ο Μανοχαρ έγινε επίσης ζωγράφος της αυλής. Υπηρέτησε αρχικά στην αυλή του Ακμπάρ (Akbar) πριν μπει στην υπηρεσία του γιου του, Τζαχανγκίρ (Jahangir). Ο Μανοχάρ (Manohar) έγινε διάσημος για τις εξαιρετικές χειρόγραφες απεικονίσεις, τα πορτρέτα και τις μελέτες σε ζώα. Τα έργα του απεικόνιζαν συχνά τη βασιλική οικογένεια και τη ζωή στην αυλή. Έφτιαξε τουλάχιστον δέκα πορτρέτα του Τζαχανγκίρ (Jahangir).