Τραβώντας τον καρχαρία στο κατάστρωμα

Ο Γκούνλαγκουρ Σέβινγκ γεννήθηκε στο Ρέικιαβικ και αργότερα πήγε στα ανατολικά της Ισλανδίας για να ζήσει με θετούς γονείς. Αφού επέστρεψε στο Ρέικιαβικ το 1920, ο Γκούνλαγκουρ παρακολούθησε ιδιωτικά μαθήματα ζωγραφικής με δάσκαλο τον γλύπτη Έιναρ Γιούνσον (Einar Jónsson) και στη σχολή ζωγραφικής του Γκούλμουντουρ Θόρστεϊνσον (Guðmundur Thorsteinsson), γνωστού ως Μούγκουρ. Το 1923 πήγε στην Κοπεγχάγη, όπου φοίτησε σε μια ιδιωτική σχολή καλών τεχνών για ένα χρόνο, πρoτού σπουδάσει για πέντε χρόνια στην Kongelige Akademi for de Skønne Kunster (Η Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών της Δανίας). Έπειτα επέστρεψε στην Ισλανδία, όταν μόλις ξεκινούσε η παγκόσμια ύφεση του 1929. Tα επόμενα χρόνια έζησε κάτω από δύσκολες συνθήκες σε διάφορα ψαροχώρια, και από το 1935 στο Ρέικιαβικ.

Οι πίνακες στους οποίους ο Γκούνλαγκουρ παρουσίαζε την καθημερινή ζωή των ψαράδων τράβηξαν αμέσως την προσοχή, και οι ψαράδες αποτέλεσαν ένα από τα κεντρικά μοτίβα του έργου του. Σε αυτόν τον τεράστιο πίνακα, Τραβώντας τον καρχαρία στο κατάστρωμα, ο καλλιτέχνης απόδιδει μια ρεαλιστική εικόνα των ψαράδων της Ισλανδίας και της μάχης τους με τα στοιχεία της φύσης. Το πλοίο τους δεν μας εμφανίζεται ολόλκληρο και μας δημιουργείται η εντύπωση ότι σκαμπανεβάζει στα κύματα. Έντονες διαγώνιοι διασχίζουν το πλάνο και δίνουν στον πίνακα μεγάλη δυναμική. Ο ψαράς στον οποίο εστιάζει το έργο είναι σοβαρός και συγκεντρωμένος. Η χρωματική παλέτα υποδεικνύει τον καιρό και το φως. Πολυάριθμα προσχέδια και σκίτσα αυτού του φιλόδοξου σχεδίου σώζονται και αποκαλύπτουν πώς ο καλλιτέχνης εξερεύνησε και ανέπτυξε το θέμα του αναζητώντας μια τέλεια σύνθεση.

Στους πίνακές του θέλησε να αποτυπώσει τη μοναδική και στενή σχέση μεταξύ ανθρώπου και φύσης στη ζωή και τις καθημερινές ασχολίες της ισλανδικής εργατικής τάξης, σε θάλασσα και στεριά. Υιοθετώντας συνηθισμένη δομή και απλές επιφάνειες χρώματος, τα έργα του Γκούνλαγκουρ αποκτούν μια συμβολική σημασία - προεκτείνονται από το ατομικό στο γενικό και το καθολικό. Οι εικόνες της αγροτικής ζωής λειτουργούν ως σύμβολα των παλιών καιρών, όπως εξαίρονται από την ποίηση στα τέλη του 19ου αιώνα, ενώ οι απεικονίσεις της ζωής των ψαράδων αντικατοπτρίζουν τους καιρούς που αλλάζουν, με την αυτοματοποίηση και εκβιομηχάνιση του αλιευτικού τομέα. Το μεγάλο μέγεθος των έργων του Σκέβινγκ και οι τεχνικές που χρησιμοποιεί του χάρισαν μια μοναδική θέση στην ιστορία της τέχνης της Ισλανδίας.

Η συλλογή της Εθνικής Πινακοθήκης της Ισλανδίας (χάρη στην οποία παρουσιάζουμε το σημερινό έργο) περιλαμβάνει πάνω από 1800 έργα κληροδοτημένα από τον Γκούνλαγκουρ. Σε αυτά περιλαμβάνονται 12 ελαιογραφίες και ένας μεγάλος αριθμός από ακρυλικά και σχέδια, από σκίτσα μέχρι ολοκληρωμένα έργα.

ΥΓ. Αν αγαπάς την τέχνη, μπορείς να μαθαίνεις κάθε μέρα κάτι καινούργιο στα άρθρα του DailyArt Magazine! Μην ξεχάσεις να ακολουθήσεις και το λογαριασμό του περιοδικού στο Instagram!

lyArt Magazine! Μην ξεχάσεις να ακολουθήσεις και το λογαριασμό του περιοδικού στο Instagram!