Η Χελένε Σάρφμπερκ ζωγράφισε νεκρές φύσεις κατά τη διάρκεια της καριέρας της, ιδιαίτερα με κομμένα λουλούδια και φρούτα. Στα Κόκκινα μήλα (1915) χρησιμοποίησε όχι μόνο έντονα χρώματα, παχιά στρώματα μπογιάς, και εκφραστικές πινελιές, αλλά και σπάτουλα για να φτιάξει την επίπεδη επιφάνεια. Το λαμπερό κόκκινο τονίζεται με το συμπληρωματικό του χρώμα, το πράσινο. Χρησιμοποίησε πολλά διαφορετικά χρώματα εδώ: διάφορες αποχρώσεις πράσινου, μουσταρδί, κόκκινο που ροζίζει, και στο φόντο βιολετί. Αυτά τα χρώματα είναι τέλεια τοποθετημένα ώστε να εξισορροπούνται μεταξύ τους. Η Σάρφμπερκ θεωρούσε ότι τα μήλα ήταν το πιο δύσκολο φρούτο για να ζωγραφίσει.
Αργότερα στη ζωή της, θυμήθηκε επιρροές από όταν έζησε στο Παρίσι ως νέα γυναίκα, συμπεριλαμβανομένης της αντίδρασής της στους πίνακες με μήλα του μεγάλου Γάλλου ζωγράφου Πωλ Σεζάν (Paul Cézanne), τον οποίο θαύμαζε πολύ. Ήταν ιδιαίτερα γοητευμένη από τον τρόπο που ο Σεζάν χρησιμοποιούσε το χρώμα: «...σε χρωματικά ζητήματα ο Σεζάν ήταν ένας ζωγράφος που έβαλε δίπλα δίπλα πραγματικά αδύνατα χρώματα. Παρόλα αυτά το συνολικό αποτέλεσμα ήταν αρμονικό γιατί πάντοτε χρησιμοποιούσε ακριβώς τη σωστή ποσότητα κάθε χρώματος. Δεν είναι μόνο η απόχρωση αλλά και η ποσότητα της κάθε απόχρωσης που το καθιστούν [το έργο] ολοκληρωμένο. Μια και μόνο πινελιά κάποιου χρώματος είναι συνήθως πολύ καλή αλλά μια δεύτερη του ίδιου χρώματος καταστρέφει τα πάντα». (Γράμμα στη Φινλανδή ζωγράφο Μαρία Βεκ (Maria Wiik), 3 Αυγούστου 1916).
Παρουσιάζουμε το σημερινό πίνακα από τη συλλογή της Εθνικής Πινακοθήκης της Φινλανδίας χάρη στο Europeana. <3 Ελπίζουμε να απολαμβάνεις τους εορτασμούς μας για το Μήνα Ιστορίας των Γυναικών!
ΥΓ. Διάβασε εδώ περισσότερα για την Χελένε Σόφια Σάρφμπερκ, τη Φινλανδή γυναίκα διαμάντι! <3