Εδώ ο Καραβάτζιο παρουσιάζει την ιστορία από τη Καινή Διαθήκη: τρεις μέρες μετά τη Σταύρωση δύο μαθητές του Ιησού περπατούσαν προς την Εμμαούς όταν συνάντησαν τον αναστημένο Χριστό. Δεν κατάφεραν να τον αναγνωρίσουν, αλλά εκείνο το βράδυ στο δείπνο «... πήρε ψωμί, και το ευλόγησε, και το έσπασε και τους το έδωσε. Και τα μάτια τους άνοιξαν και τον αναγνώρισαν· και εξαφανίστηκε από τα μάτια τους» ( Λουκάς 24:30-31).
Αυτός ο πίνακας δημιουργήθηκε στο απόγειο της φήμης του Καραβάτζιο. Χαρακτηριστικά για τον ίδιο, έδειξε τους μαθητές ως απλούς εργάτες, με γενειάδες, γραμμωμένα πρόσωπα και κουρελιασμένα ρούχα, σε αντίθεση με τον νεαρό Χριστό χωρίς γένια, που φαίνεται να έχει έρθει από άλλο κόσμο. Αιχμαλωτίζει έξοχα τη δραματική κορύφωση της ιστορίας, τη στιγμή που οι μαθητές βλέπουν ξαφνικά αυτό που ήταν μπροστά τους όλο αυτό το διάστημα. Οι πράξεις τους δείχνουν την έκπληξή τους: ο ένας είναι έτοιμος να πηδήξει από την καρέκλα του ενώ ο άλλος κουνά τα χέρια του σε μια χειρονομία δυσπιστίας. Ο έντονος φωτισμός υπογραμμίζει τη δραματική ένταση της σκηνής.
ΥΓ. Ο Καραβάτζιο είναι σίγουρα ένα γνωστό όνομα, αλλά ξέρεις πώς πέθανε; Δεν υπάρχει οριστική απάντηση αλλά πολλές μυστηριώδεις φήμες...