Άλογο σε τοπίο

Ο Φραντς Μαρκ είχε στενή σχέση με τα ζώα και ειδικά τα άλογα. Στα λιβάδια των άνω βαυαρικών προπόδων κοντά στο Κόχελ, το Λένγκρις και το Σίντελσντορφ, σε άμεση επαφή με τα ζώα, έκανε αρκετούς πίνακες, σπουδές και σχέδια με αυτό το θέμα. Σίγουρα δεν θεωρούσε τον εαυτό του ζωγράφο ζώων σύμφωνα με την ακαδημαϊκή παράδοση. Αντ'αυτού τον ενδιέφερε το ζωντανό πλάσμα του οποίου την εσωτερική ζωή επιθυμούσε να απεικονίσει με σκοπό να πλησιάσει το μυστικό της ζωής. Τα ζώα σε τοπία αποτελούσαν για τον καλλιτέχνη μια γέφυρα μεταξύ ανθρώπου και φύσης, των οποίων τη χαμένη ενότητα επιθυμούσε να αποκαταστήσει. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, μόνο τα ζώα είχαν διατηρήσει μια «αγνή μεγαλωσύνη». Μέσω αυτού του τρόπου σκέψης ο Μαρκ ανέπτυξε μια αυτονομία χρώματος και φόρμας. Το έντονα γωνιώδες σώμα του αλόγου, παρόντος στο προσκήνιο, και το κεφάλι του, τοποθετημένο στο μέσο του πίνακα, συνδέονται με το δίχως ορίζοντα τοπίο που υψώνεται στο φόντο δημιουργώντας μία ευρεία, έντονη χρωματική παλέτα.