Ο μεγάλος δάσκαλος του ιμπρεσιονισμού Κλοντ Μονέ δημιούργησε αρκετές ενότητες στις οποίες επανερχόταν στο ίδιο θέμα, παραλλάσοντας τον φωτισμό, τα χρώματα ή τη διάταξη της σύνθεσης σε κάθε εκδοχή. Τον είχε σαγηνεύσει μια συστάδα λεύκες κατά μήκος της αριστερής κοίτης του Σηκουάνα, κοντά στο αγαπημένο του Ζιβερνί. Απαθανάτισε την «εντύπωσή» τους πολλαπλές φορές μέσα στην άνοιξη και το καλοκαίρι του 1891. Αυτό το συγκεκριμένο έργο είναι μοναδικό λόγω της απεικόνισης των τριών περήφανων δέντρων στο προσκήνιο, κόντρα σε ένα φόντο που πάλεται με το παιχνίδι μεταξύ του γαλάζιου του ουρανού, του λευκού των συννέφων και των ζωηρών πράσινων και ροζ των δέντρων.
Όμορφα δεν είναι;
ΥΓ. Θυμάσει άλλες ενότητες έργων για τις οποίες είναι διάσημος ο Μονέ; Εδώ είναι μερικές από τις αγαπημένες μας! Κι αν σου είναι ήδη πολύ γνώριμη η τέχνη του Μονέ, μπορείς να τεστάρεις τον εαυτό σου με το κουίζ μας! Μπορείς να ξεχωρίσεις τον Μονέ από τον Μανέ;
ΥΓ'. Θα βρεις τα ΠΑΝΤΑ για τον Μονέ και τη ζωή του μέσα στο συγκείμενο της εποχής του στο Μέγα-Μάθημα Γαλλικού Ιμπρεσιονισμού.