Το 1886, ο Ζωρζ Σερά παρουσίασε στην όγδοη και τελευταία έκθεση των ιμπρεσιονιστών έργα παρόμοια με αυτό που σας παρουσιάζουμε σήμερα, που τον ανέδειξαν ως κορυφαίο μοντερνιστή. Με βάση νέες θεωρίες για τις οπτικές ιδιότητες του φωτός και του χρώματος, ο Σερά επινόησε μια τεχνική γνωστή ως πουαντιγισμός ή ντιβιζιονισμός, την οποία θεωρούσε μια επιστημονικά αντικειμενική έκφανση του ιμπρεσιονισμού. Τοποθετούσε μικροσκοπικές κουκκίδες από μη αναμεμιγμένες χρωστικές σε αποχρώσεις–που αντιστοιχούσαν στο φυσικό χρώμα όπως το αντιλαμβανόταν, στο χρώμα του φωτός, στο συμπληρωματικό του φυσικού χρώματος, στη σκιά και στο ανακλώμενο χρώμα από τα γύρω σημεία–οι οποίες θα αναμειγνύονταν οπτικά όταν έβλεπε κανείς το έργο από απόσταση. Αυτή η σχολαστική τεχνική, λιγότερο αυθόρμητη από τον ιμπρεσιονισμό, επέτρεψε στον Σερά να αποτυπώσει με μεγαλύτερη ακρίβεια οπτικές ψευδαισθήσεις διατηρώντας παράλληλα τα μοντέρνα, ακατέργαστα χαρακτηριστικά που θαύμαζε στα έργα του ιμπρεσιονισμού.
ΥΓ. Ο Σερά πέθανε νέος, αλλά ο φίλος του, Πωλ Σινιάκ, ακολούθησε τα βήματά του. Αν θέλεις να μάθεις περισσότερα για τον πουαντιγισμό και την εξέλιξή του, τσέκαρε το διαδικτυακό μας μάθημα Μετα-Ιμπρεσιονισμός 101. :)
ΥΓ'. Το καλοκαίρι έχει σχεδόν φθάσει! Για να μπεις στο κλίμα του καλοκαιριού δες αυτά τα καταπληκτικά πουαντιγιστικά τοπία!