باران، بخار و سرعت - راه آهن بزرگ غربی

دوران ویکتوریایی به دوره افزایش قدرت بخار معروف بود. مهندسان انگلیسی از اوایل سال ۱۷۸۴، برای طراحی موتورهای بخار، مشغول آزمایش بودند. بنابراین تا زمان این نقاشی پیشرفت‌های مهیجی ایجاد شده بود و لوکوموتیوهای دارای موتور بخار در حال تبدیل شدن به بخشی از زندگی روزمره و در واقع بخشی از چشم‌انداز بودند.
"باران، بخار و سرعت"، احساس شور و هیجانی را که باید در دوران ویکتوریایی وجود داشته باشد، را به نمایش گذاشته، مانند ایده سفرهای سریع‌تر در سرتاسر انگلستان، که به واقعیت پیوسته بود. هنرمند از این پدیده به گونه‌ای سخن می‌گوید که گویی لحظه‌ای واقعی از آفرینش است. منظره شاهد تولد دوره جدیدی است که در آن، فلزهای یکپارچه، با سرعت غیرقابل توقفی در حال عبور از میان لغزندگی ناشی از باران هستند، و همچنین درحال گذر از میان دوره پیشرفت فرهنگی. قطار از میان بخار خود پدیدار می‌گردد و به راحتی بر روی پل راه آهن می‌لغزد. بر خلاف شدت حرکت قطار، یک قایق ماهیگیری کوچک در سمت چپ و قسمت پایین نقاشی، نسبتاً بی‌حرکت بر روی آب قرار گرفته، درحالی که ابرهایی از بخار موج‌زنان شروع به محو کردن قایق می‌کنند. پیکره‌های درون قایق، دختران رقصان در ساحل رودخانه و خرگوش‌های پراکنده در مسیرِ جلویِ قطار شاید نشانگرِ تداوم زندگی روزمره باشند، که اکنون برای همیشه تغییر کرده‌ است.
استعداد ترنر جوان با حضور در آکادمی هنرهای سلطنتی در سن ۱۴ سالگی کشف شد، و در طول زندگی حرفه‌ای خود با عنوان یک نابغه هنری شناخته می‌شد، که توسط جان راسکین، منتقد هنری انگلیسی، این‌گونه توصیف می‌شود: هنرمندی که می‌توانست "با شور و هیجان و به طرز صحیح روحیه طبیعت را بسنجد". استعداد خاص او برای به تصویر کشیدن این فضا است که هر بیننده‌ای را با آثارش اغوا می‌کند؛ او به واسطه توانایی خود در رنگ‌آمیزی جنبه‌هایی از مناظری که فاقد جوهره فیزیکی هستند، مانند نور، حرکت و جو، ما را متقاعد می‌کند به دیدن چیزی که رویت آن با چشمان خودمان غیرممکن به نظر می‌رسد.

-سارا میلز


پی‌نوشت: این‌جا راجع به فمینیست‌های دوران ویکتوریایی و قدرت‌های فوق‌طبیعی آن‌ها مطالعه کنید! و در این‌جا همه چیزهایی که باید در مورد ویکتوریایی‌ها بدانید نوشته شده، البته اگر هنوز درباره آن‌ها چیزی نشنیده‌اید!