پری دریایی

نقاشی‌های واترهاوس اغلب شخصیت‌های ادبیات یا اسطوره‌های یونان را به تصویر می‌کشند. این اثر به احتمال الهام گرفته از شعر سال ۱۸۳۰  آلفرد لرد تنیسون به عنوان پری دریایی است که شامل بیت‌های زیر می‌شوند:

او چه کسی است

یک پری دریایی خوب‌رو،

که به تنهایی آواز می‌خواند،

در حالی که موهایش را شانه می‌زند

این شعر یک پری دریایی را توصیف می‌کند که در میان دریامردمان به دنبال عشق می‌گردد. واترهاوس همچنین به اسطوره‌ی تاریک‌تر پری دریایی به عنوان یک افسونگر علاقه‌مند بود. پری‌های دریایی به اصل سیرن‌هایی بودند که ملوانان را از طریق آهنگ‌های فریبنده‌ی خود به مرگ می‌کشاندند. با وجود اینکه آن‌ها شخصیت‌های تراژیکی هستند، نمی‌توانستند در دنیای انسان‌ها زنده بمانند و مردمان نمی‌توانستند در دنیای آبی آن‌ها زندگی کنند،از این روی هر رابطه‌ای با این موجودات محکوم به فنا بود. هیچ ملوانی در نقاشی واترهاوس وجود ندارد؛ با اینکه در این تصویر یک سیرن را نشان می‌دهد، این پری دریایی به حالت پیکری تنها به تصویر کشیده شده است. در کنار او یک صدف مملو از مروارید است، که برخی باور دارند از اشک‌های ملوانان مرده به وجود آمده‌اند.

پ.ن: تنها پری‌های دریایی نیستند که ملوانان از آن‌ها می‌ترسند! در اینجا می‌توانید درباره چندین نماد فمنیستی ویکتوریایی و قدرت‌های ماوراطبیعی آنها بخوانید. مراقب باشید!