این نقاشی ما را به مکانی محرمانه میبرد، جایی که شخصیت بودا در یک منظره خیالی گام بر میدارد. بودا در میانه اثر و در سمت چپ، به تصویر کشیده شده، اما موضوع تصویر چندان مشخص نیست: بودا یا منظره؟
بودا چشمان خود را بسته است، با مفهوم چشمپوشی از دنیا، او ترجیح میدهد بر دنیای درونی خویش متمرکز شود. چشم انداز مبهم ما را با مکاشفات و یا دنیای اندیشههای وی آشنا میکند. پاستل به اودیلون ردون اجازه میدهد تا از طریق فضایی خوابگونه به بعد معنوی موضوع دستیابد. نقاش فرانسوی وقار ژرفِ دنیای درونی را به تصویر میکشد و این نکته مرتبط با زیباییشناسی سمبولیستی فرانسوی است، جنبش هنریای که ناشی از سمبولیست ادبی است. اودیلون ردون موضوعات مذهبی و شاعرانه را به تصویر میکشد و به ما اجازه میدهد دنیای عرفانی و نمادین را تجربه کنیم. در این اثر دکوراتیو ما فقط میتوانیم حدس بزنیم، کدام بخش واقعی و کدام خیال است. بودا، دقیقاً مانند نقاشی ردون، راهی متفاوت برای درک جهان انتخاب کرد.
کرولاین مریک
پ.ن: در اینجا، غرق در دنیای "نوآر" و مملو از تاریکیِ اودیلون ردون شوید!


بودا
پاستل • ۱۹۰۷