رامبرانت در حال خندیدن

این نقاشی از موزه‌ی جی.پال گتی است. این اثر از خودنگاره‌های مورد علاقه‌ی رامبرانت است. این نقاشی به قدری صمیمانه و نشاط‌‌‌‌ آور است که همیشه باعث ایجاد حسی خوب در افراد می‌شود. رامبرانت که علاقه‌ی زیادی به حالات چهره بر اساس عواطف یا احساسات انسانها داشت، عموما در سالهای اولیه‌ی خود به عنوان استادی مستقل در شهر لیدن از خودش به عنوان مدل استفاده می‌کرد. در این اثر کوچک که به صورت آزادانه نقاشی‌شده، در ظاهر سربازی نمایان شده‌است و حالتی آرام دارد و با لبخند بیننده را همراهی می‌کند. در این خودنگاره‌ی پیچیده که این هنرمند آن را در سن بیست و یکی دو سالگی به تصویر درآورده‌است، رامبرانت علم شخصیت‌پردازی و نمایش احساسات ( که در زبان هلندی به آن ترونی می‌گویند) را با حالت پرنشاط نادری که از خود ارائه داده  تلفیق کرده‌است. حرکت تند و کوتاه قلمو در قسمت صورت و کنترل به‌جای پس‌زمینه‌ی طبیعی تصویر حس فی‌البداهگی و آنی بودن را القا می‌کند. این اثر یکی از معدود آثار رامبرانت از اواخر دهه‌ی ۱۶۲۰م است که بر روی مس انجام شده‌است. این نقاش اثر خود را در بخش بالایی سمت چپ تصویر با حروف اول اسم خود که در هم پیچیده‌اند امضا کرده‌است، امضایی به شکل حروف آر.اچ.ال ( رامبرانت هارمنسزون لیدنسیس ) که تنها در مدتی کوتاه از اواخر ۱۶۲۷ تا ۱۶۲۹م. استفاده می‌کرد.