ادوارد جیمز ماگریج در سال ۱۸۳۰م. در کینگستون آپون تیمز انگلستان چشم به جهان گشود. او بارها از انگستان به امریکا و بالعکس نقل مکان میکرد، و در طی سالیان متمادی نام خود را از ماگر ریج به ماگریج و به مایگریج و در نهایت به ادوارد مایبریج تغییر داد. او کار خود را با چاپ آغاز کرد اما با این حال بعد از سال ۱۸۶۷م. بیشتر و بیشتر درگیر عکاسی شد. تصاویر استریوگرافی او از سراسر شهر بسیار پرآوازه بود.
طی سالهای پیش از ظهور عکاسی، هنرمندان در نشان دادن اسب در حال یورتمه با مشکل مواجه بودند. یکی از سوالهای اصلی که پاسخی برای آن نداشتند این بود که آیا هنگامی که اسب یورتمه میرود هر چهار پا همزمان از روی زمین بلند میشود یا نه؛ تا دههی ۱۸۷۰ میلادی بیشتر هنرمندان نقاشی اسبهای در حال حرکت را به شکلی میکشیدند که یک پای آن بر روی زمین بود. در ۱۸۷۲ میلادی لیلاند استنفورد، فرماندار اسبق کالیفرنیا و کسی که بعدها دانشگاه استنفورد را تاسیس کرد، با مایبریج مذاکره کرد تا ببیند آیا میتواند در حل این معما کمکی کند یا خیر.
ادوارد با ۱۲ دوربین آزمایش این کار را آغاز کرد. در همان سال این عکاس عکسی را ثبت کرد که در آن هیچ یک از پاهای اسب روی زمین نبود، و در همان زمان تا حدودی پاسخ سوال مطرح شده داده شده بود. در سال ۱۸۷۸م. دوربینهایی را به موازات زمین سوارکاری مزرعهی استنفورد در کنار هم قرار داد، که به سیمهای کوچکی متصل بودند ( ریسمانهایی بیستر باریک) که اسب میتوانست از میان آنها حرکت کند و به این ترتیب شاتر دوربین را فعال میکرد. این هنرمند این دوازده تصویر متمایز که پشت سر هم گرفته شده اند را از سالی (سوارکار) که در حال حرکت بود ارائه کرد، تصاویری که به وضوح حاکی از آن بود که این مادیان نژاد تروبرد و سوارکار این اسب، در لحظاتی, کاملا از زمین بلند شده بودند. مایبریج حتی دستگاهی به نام زئوپراکسیسکوپ اختراع کرد، که به وسیلهی آن میشد این تصاویر را پشت سر هم نمایش داد، مانند همان کاری که بعدها در مورد حلقهی فیلم و پروژکتورها انجام شد.
مایبریج در سال ۱۹۰۴ میلادی از دنیا رفت. در سال ۱۹۸۲م. آهنگسازی به نام فیلیپ گلس، به افتخار فعالیتهای مایبریج نمایشی رسانهای ( اپرایی کوچک) به نام "عکاس" ساخت. در ۲۰۱۲، به مناسبت صد و هشتاد و دومین سالروز تولد ادوارد، این هنرمند موضوع سبک بسیار متفاوتی از گرامیداشت هنرمندان شد_و آن هم طرح (دودل) متحرک گوگل بود.