معشوقه و خدمتکار

این رنگ روغن روی بوم دو زن، یک معشوقه و خدمتکارش را در حالی که به نامه عاشقانه معشوقه نگاه می کنند، نشان می دهد. ورمیر به خاطر صحنه‌های خانگی‌اش که شامل زنان بود، شهرت داشت. نور نقاشی از سمت چپ می‌آید و روی صورت معشوقه می‌افتد، همانطور که از سایه میزی که روی پاهای او می‌افتد مشخص است. در نگاه اول، این نقاشی ممکن است بسیار ساده به نظر برسد، اما پیامدهای روانشناختی عمیق تری دارد. اگر کسی طولانی‌تر به تصویر نگاه کند، معشوقه را می‌بیند که به نامه عاشقانه مهر و موم شده نگاه می‌کند و به این نکته اشاره می‌کند که او با کسی رابطه دارد که شاید فاصله زیادی با او دارد. همچنین یک رابطه اشاره ای بین معشوقه و خدمتکار وجود دارد، با نگاه های پنهانی آنها و زبان بدن آنها در حالی که به سمت یکدیگر متمایل می شوند. عدم مدل‌سازی نهایی در سر و شکل معشوقه و پس‌زمینه نسبتاً ساده نشان می‌دهد که این اثر متأخر ورمیر ناتمام مانده است. با این وجود، هنرمند به ندرت از جلوه‌های متنوع نور که در اینجا دیده می‌شود، پیشی می‌گیرد، زیرا از جواهرات مروارید می‌درخشد، از شیشه‌ها و اشیاء نقره‌ای روی میز می‌درخشد، و به آرامی روی چهره‌ها در فضای سایه‌شان می‌افتد.