در چنین روزی، ۲۳۶ سال پیش، ژان آگوست دومینیک انگر - یکی از محبوبترین هنرمندان من - متولد شد! به همین مناسبت البته، ما قصد داریم یکی از نقاشیهای او را معرفی کنیم لذت ببرید:)
کاراکتر اصلیِ جالب، بی احساس که با دقت در این نقاشی کشیده شده است از نقاشیِ 'حمام کنندهی والپنسُن' که ۱۸ سال قبل کشیده شده بود گرفته شده است(نام والپنسن از نام کلکسیونری که نقاشی را خریده بود گرفته شده است که همینک نقاشی در موزهی لوور پاریس قرار دارد).
ژست کاراکتر در نقاشی سابق همسان با نقاشی فعلی است. دستار او به صورت مشابه پیچیده شده، اگرچه دارای راه راه قرمز و سفید است و او دور آرنجش همان پرده را دارد. قاطر قرمز روی همان نقطه روی زمین کنار پایش دراز کشیده است. زمینه متفاوت است: تختی با ملحفههای سفید، در محیطی نامشخص از سنگ مرمر سیاه، و پارچههای خاکستری، قهوهای و سفید. در این نسخهی بسیار کوچکتر، انگر ملحفهها را با علف تعویض کرده، زمین را جایگزین بالش کرده، و سر دختر خوابیده را در فضایی که بالش در نقاشی قبلی اشغال کرده بود، قرار داده است. انگر به وضوح مجذوب تیپ بدنی حمامکننده بود و در دو اثر دیگر که بعد از این نقاشی کشیده شد، از فیگور مرکزی استفاده کرد. حمام کننده کنجکاو بدون استخوان که برای نشان دادن پوست صاف و بی نقص و انحناهای گرد و انعطافپذیر گردن و شانهاش به دقت روشن شده است، تیلههای وابسته به عشق شهوانی یخی اثر آنتونیو کانووا، معاصر ایتالیایی بزرگ انگر را نشان می دهد. انگر در پاریس زیر نظر ژاک لوئی دیوید تحصیل کرد و یک نقشهکش فوقالعاده بود. انگر که از طرفداران بزرگ نقاشی ایتالیایی دوره اوج رنسانس، به ویژه آثار رافائل بود، سالهای زیادی را در رم گذراند.
تا فردا بدرود!