پرتره یک زن با الهام از لوکرتیا

دیروز از سفر کوتاهی به ونیز بازگشتم و آنجا نقاشی‌های زیادی را یافتم که لورنزو لوتو خالقشان بود. لوتو از چهره‌های پیشرو مکتب ونیز در اوایل قرن شانزدهم بود. آثار اولیه لوتو به شدت تحت تاثیر جووانی بلینی بود.لوتو در نقاط مختلف ایتالیا فعالیت داشت و تاثیرات فراوانی، از رئالیسم لمباردی تا رافائل، پذیرفت. او بسیار متدین بود و نقاشی‌های متاخرش بسیار روحانی هستند. از آنجا که قادر به رقابت با تیسین نبود، معمولا خارج از ونیز به فعالیت می‌پرداخت.از  شاخصه‌های بارز آثار لوتو می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: استفاده از رنگ‌های اشباع‌شده، استفاده جسورانه از سایه، و گستره بیانی بسیار وسیع شامل کارهای کاریکاتوری تا آثار تغزلی. در میان نقاشان بزرگ ایتالیایی او سرکش‌ترین آنهاست. زن سوژه این نقاشی به طور قطعی شناسایی نشده است. سوژه لباسی به رنگ سبز درخشان و نارنجی  به تن دارد که با جزئیات فراوان و ظریف نقاشی شده، و توجه را به طراحی‌ای که در دست چپ دارد جلب می‌کند. این طراحی هم نام رومی او، یعنی لوکرتیا، را نشان می‌دهد که بعد از مورد تجاوز قرار گرفتن توسط فرزند شاه تارکوینیوس قصد چاقو زدن به خودش را دارد. شفافیت رنگ نشانگر این است که لوتو در اصل لوکرتیا را رنگی کشیده و نه به شکل طراحی‌ای تک‌ رنگ. این پرتره در عین آشکار کردن زیبایی سوژه، فضیلت او را هم پررنگ می‌کند. پیام نقاشی  به وسیله  کاغذ روی میز که حاوی متن کتیبه تاریخ‌نگار روم یعنی لیویوس است رسانده شده: "بعد از لوکرتیا به هیچ زن قربانی تجاوزی اجازه زندگی ندهید". 

به امید دیدار!

Zuzanna

با کمک مالی به ما در بهبود یافتن ما سهیم باشید: 

http://support.getdailyart.com