ویسلر طرفدار بزرگ و مجموعهدار هنر ژاپنی بود که در اواخر قرن نوزدهم بسیار محبوب شد. این علاقهی اروپاییها به هنر ژاپنی - به ویژه طرفداران، صفحات، لاکها، برنزها، ابریشمها، پرسلانها و چاپهای چوبی اوکیو-ئه - پس از تصمیمگیری شوگونسالاری توکوگاوا در سال ۱۸۵۴ برای باز کردن بنادر خود به تجارت بینالمللی با غرب دنبال شد. ویسلر یکی از اولین دلبستگان به ژاپنیسم بود. او مجموعهی خوبی را در سالهای اقامتش در پاریس قبل از آمدن به انگلستان در سال ۱۸۵۹ به دست آورد. او همچنین دانته گابریل روزتی، هنرمند پیشرافائلی، را با هنر ژاپنی آشنا کرد و بدین ترتیب یک فرقهی ژاپنی در میان این محفل بوهیمین به وجود آورد.
این نقاشی ترکیبی از تأثیرات بصری ویسلر است. هنرمند یک صفحهی تصویری مسطح و محیطی با الهام از آسیا را با ارجاعاتی به یک فریز یونانی، با مجسمهها یا نقاشیهایی از افراد در پسزمینهای ساده ترکیب کرد. مدلهای او لباسهای شیک ویکتوریایی میپوشیدند که صحنه را به وضوح در زمان حال نشان میداد. عنوان چه معنایی دارد؟ ویسلر به رابطه بین موسیقی و هنرهای تجسمی علاقهمند بود - به همین دلیل اغلب آثارش را با اصطلاحات موسیقی عنوان میکرد.
از طریق لینک به ما جهت انتشار نسخه جدید دیلی آرت را در پاییز حمایت کنید: http://support.getdailyart.com