اودالیسک / اودالیسک

در طول تاریخ، برخی آزمایش‌ها وجود دارند که امروزه تکرار آنها دشوار است. یکی از این آزمایش‌ها که بسیاری از هنرمندان در اوایل قرن نوزدهم در مورد آن بحث کردند، به دنبال پاسخ به سوالات خودانگیختگی و این که آیا عکس‌های تکمیل‌شده همیشه نسبت به طرح‌ها کمی خراب به نظر نمی‌رسند، بود. اوژن دولاکروا مجموعه‌ای از عکس‌های غیرمعمولی را که توسط دوستش اوژن دوریو گرفته شده بود، به هنرمندان دیگر نشان داد. این عکس‌ها که کالوتایپ (چاپ نمکی) بودند، در میان اولین عکس‌هایی بودند که انسان‌ها را به صورت برهنه به تصویر می‌کشیدند. دولاکروا گفت: "به خوبی ساخته نشده‌اند و در برخی جاها شکل عجیبی دارند." و سپس مجموعه‌ای از چاپ‌های هنرمند رنسانس، مارکانتونیورایموندی، را به دوستانش نشان داد. سوال مطرح‌شده شاید سوال یک مسابقه زیبایی بود، اما همچنین بحث بر این بود که  کدام یک بدن انسان را بهتر به تصویر می‌کشد: لنز یا دست؟ ماشین فعلی یا انسان باستانی؟ آیا برهنگی عکاسی می‌تواند در مقابل بدن‌های ایده‌آل ایستادگی کند؟ ما می‌توانیم این آزمایش را امروز تکرار کنیم زیرا بسیاری از عکس‌هایی که دولاکروا و دوریو با هم گرفتند، باقی مانده‌اند، همان‌طور  طرح‌هایی که دولاکروا از آنها کشید.

اول، به عکس نگاه می‌کنیم. دوریو یک آماتور بود. دولاکروا مدل و صحنه را کارگردانی می‌کرد. دوریو قسمت فنی را انجام داد. این برهنگی برای خود برهنگی نبود. این یک مطالعه آکادمیک بود. و به همین دلیل، به یک عنوان آکادمیک نیاز داشت تا برهنگی را توجیه کند. به تصویر کشیده‌شده یک زن برهنه نبود، بلکه یک اودالیسک بود - به تصویر کشیده‌شده یک برده زن در یک سراچی عثمانی. شاید برای چشم‌های مدرن ما کاملا پوشیده به نظر برسد. با این حال، او کوتاه بود؛ چانه‌اش کمی افتاده بود، سینه‌هایش نامتقارن بود. همه این‌ها به ناخوشایندی‌های قرن نوزدهم کمک می‌کرد. با این حال، عکس بزرگ بود و می‌توانست بارها و بارها استفاده شود و باقی بماند.

سپس به طرح روغنی که دولاکروا از آن ساخته نگاه می‌کنیم. نقاشی هنوز اودالیسک نام دارد. او بیشتر پوشیده است. بدنش کمی بلندتر است. سینه‌هایش متقارن‌تر و صورتش لاغرتر است. او استودیو خشن را به سراچی اودالیسک تبدیل کرد. دولاکروا یک دیدگاه داشت. او فناوری جدید و طبیعی‌گرایی آن را دوست داشت. اما او فکر می‌کرد که مقدار جزئیات نشان داده‌شده کمی زیاد است. دوریو به او کمک کرد. بعد از آنها، بسیاری از نقاشان از عکاسی به نحوی استفاده کردند. نقاشانی مانند گوستاو کوربه، سزان، تولوز-لوترک، جی اف واتس، برایتنر و بسیاری دیگر.

برگردیم به آزمایش، آیا فکر می‌کنید که زن در عکس به خوبی به تصویر کشیده نشده است؟ آیا نقاشی نمایی دلپذیرتر ارائه می‌دهد؟

-اریک