گالری لوور

ساموئل اف بی مورس نقاش و مخترع آمریکایی بود که از دانشگاه ییل فارغ التحصیل شد و به آکادمی سلطنتی انگلستان رفت و در آنجا نقاشی خواند. او به هنر میکل آنژ و رافائل علاقه خاصی داشت و آثار آنها را به دقت مطالعه می کرد.

مورس از 1830 تا 1832 به اروپا سفر کرد تا مهارت های نقاشی خود را بیشتر کند و در پاریس توقف کرد و در آنجا "گالری لوور" را نقاشی کرد. این تابلوی بزرگ رنگ روغن روی بوم 6*9 شامل نقاشی‌های مینیاتوری از 38 نقاشی از معروف‌ترین نقاشی‌های لوور از جمله آثار ورونز، تینتورتو، کاراواجو، تیتیان، جوونه، موریلو، پوسین، ورنت و رنی بود. مورس چندین چهره جالب را در نقاشی خود گنجانده است، از جمله خودش در مرکز که روی شانه دخترش سوزان در حالی که نقاشی می کند نگاه می کند. همچنین زنی را می‌بینیم که به تنهایی روی سه‌پایه نقاشی می‌کند، احتمالاً این همسر فقید او، لوکرتیا پیکرینگ است، و نویسنده جیمز فنیمور کوپر در گوشه‌ای ایستاده و به دخترش که دانشجوی هنر است، در حالی که همسرش نگاه می‌کند (مورس امیدوار بود که شامل خانواده کوپر او را تشویق به خرید نقاشی کردند اما این ترفند جواب نداد). ریچارد هابرشام، پرتره‌تیست و هم اتاقی سابق مورس، با پشتکار منظره‌ای را در جلوی سه‌پایه ترسیم می‌کند و از سالن طولانی بیرون می‌آید، مجسمه‌سازی که مورس در پاریس با او ملاقات کرد و به ساختن بنای عظیم مرمری پرداخت. جرج واشنگتن. ما همچنین زن و کودکی را می بینیم که پشت به ما دارند که به نظر می رسد اهل بریتانی، منطقه ای روستایی خارج از پاریس هستند. این به عنوان یادآوری است که موزه لوور به روی افراد مختلف از هر طبقه باز بود. او این نقاشی را پس از بازگشت به آمریکا با این نیت به پایان رساند که برای هر تماشای این تابلوی قابل توجه 25 سنت دریافت کند. در آن زمان در ایالات متحده، هیچ موزه ای برای نمایش شاهکارهای رنسانس ایتالیایی یا فرانسوی وجود نداشت، بنابراین قصد او آموزش مردم آمریکا بود.

نیویورک میرر در سال 1883 پس از مشاهده این نقاشی نوشت: "اینجا در یک صورت فلکی بزرگ می درخشد، تراوشات درخشان این نام های بزرگ تا زمانی که هنر نقاشی وجود دارد زنده خواهند ماند." با این حال، تماشاگران از این نقاشی چندان مشتاق نبودند و آن را رد کردند. این نقاشی در نهایت به نصف چیزی که او می خواست فروخته شد. مورس که از موفقیت خود به عنوان یک نقاش ناامید شده بود، پروژه دیگری را انجام داد که ثابت شد میراث ماندگار او بود، تلگراف. مورس تلگراف و کد مورس را اختراع کرد، که شاهکارهای کوچکی نبود، که امکان گذاشتن کابل ماوراء اقیانوس اطلس را در سال 1858 فراهم کرد و بر نتایج جنگ مکزیکی-آمریکایی و جنگ داخلی تأثیر زیادی گذاشت.

 - هایدی