ادوارد مونک مهمترین هنرمند نروژی است که غالباً به عنوان یک متکفر اسکاندیناویایی با احساسات و نگرانی های عمیق، کسی است که صحنه های انزوا و آسیب روحی را نقاشی کرده، و درگیر و در جست و جوی مضامین عشق، ترس، اضطراب، مالیخولیا و مرگ بوده است. شما احتمالاً آثار او را می شناسید كه در آن او اهالی شهر و بورژوازی ها و مرفهین را به نمایش گذاشته است. اما او افرادی از سایر طبقات اجتماعی را نیز نقاشی کرد. مونک به شدت اعتقاد داشت که طبقه کارگر نیروی اصلی و غالب در جوامع آینده خواهد بود. موضوع کارگران در چندین نسخه وجود دارد، به عنوان نقاشی، طراحی و کارهای گرافیکی - از جمله سنگ نگاری و منبت کاری. مونک همچنین مجسمه ای از این موضوع ساخته نیز است. این یک نقاشی ویژه است زیرا تصویر بسیار متفاوتی از کارگران را نسبت به سایر آثار وی نشان می دهد. بر روی آنها، او توده های سیال و متحرک از مردان فرسوده را با صورت های زامبی نقاشی کرد. در اینجا کودک با دویدن به سمت پدرش کل صحنه را روشن تر می کند. این دختر مانند یک نور در تاریکی و البته در زندگی کارگر است.
فردا میبینیمتون!