بین سالهای ۱۷۹۳ و ۱۷۹۴ میلادی، فرانسیسکو گویا دوران نقاهت خود را سپری میکرد. پس از آن مجموعهای یازدهتایی از نقاشیهایی در اندازهی کوچک بر روی ورقه فلزی را تکمیل کرد. این آثار که به نوآوری و خیال معروفاند، نشانگر تغییري چشمگیر در رنگمایه و موضوع آثار این هنرمند هستند. آنها برگرفته از قلمروی تاریک و غمانگیز کابوس و وهماند. گویا نوشته بود که این آثار " من را درگیر خیالپردازی میکرد، هرچند که قوهی تخیلم در عذاب بود، در عذاب مکاشفاتم از رنجهایی که کشیدم." به گفتهی او این مجموعه شامل تصاویری میشوند که "عموما هیچ جایی در کارهای سفارشی نداشتند." آتش در شب گواهی بر این است که دنیای گویا دیگر آن دنیای شاد و پرنشاطی نبود که از او خواسته بودند در طراحیهای پر نقش و نگارش که به روکوکو (هنر تزیینی) شباهت داشت، به تصویر بکشد. و البته در آن زمان جنگ شبه جزیره که باعث شد گویا نقاشی مصیبتهای جنگ را خلق کند، هنوز به وقوع نپیوستهبود.


آتش در شب
رنگ روغن • ۵۰×۳۲ سانتیمتر