ماکس کورتسوایل نقاش و هنرمند چاپ دستی اهل استرالیا بود که به فعالیت در مراحل اولیهی سبک آرت نوو میپرداخت. او به آکادمی هنرهای زیبای وین رفت اما در سن بیست و پنج سالگی برای ادامهی تحصیل به پاریس سفر کرد. در همین شهر بود که این هنرمند نقاشیهای خود را برای اولین بار به نمایش گذاشت و شروع کرد به توسعهی سبک خود.
کورتسوایل هنگام اقامتش در فرانسه مجذوب شهرهای بندری بود و به نقاشی کشیدن از کشتیها، قایقهای بادی و افرادی که در این اماکن ساحلی جمع میشدند علاقهمند شدهبود. در شهر بندری کنکارنو بود که این هنرمند همسر خود مارتا گویوت را ملاقات کرد. ماکس مهارت ویژهای در به کارگیری نور در آثار خود از طریق نقاشی در فضای باز به دستآورده بود. او پس از اینکه به وین بازگشت، با همراهی کلیمت و هنرمندان دیگری جنبش هنری جدایی وین را بنا کرد، جنبشی که انجمن هنرمندان ونیز را به کلی رد میکرد. امپرسیونیسم فرانسوی تاثیر بسیار زیادی بر این جنبش گذاشتهبود.
بانوی زردپوش، نقاشیای از همسر این هنرمند، مارتاست که روی مبلی رنگ و رو رفته و طرحدار نشستهاست. رنگ زرد روشن و زیبای پیراهن او نقاشی را احاطه کرده و با پسزمینهی خنثی تصویر در تضاد است. این پیراهن به سمت پایین و به دور صندلی افتاده، و مارتا دستهای سفیدش را روی پشتی مبل باز میکند؛ بیننده میتواند برداشت خود را از حالت چهرهی او داشته باشد اما من بانویی قوی، کمی آشفته و خسته میبینم که میخواهد هرچه زودتر این ژستگرفتن تمام شود.
بعدها کورتسوایل در آکادمیای در ونیز به عنوان استاد هنرمندان زن مشغول شد و همانجا بود که با دانشجویی به نام هلن هگر آشنا و رابطهی عاشقانهای بین آنها آغاز شد. این هنرمند سال ۱۹۱۶م، در سن ۴۹ سالگی ابتدا معشوقهی خود و سپس خودش را با اسلحه کشت، و پایانی زودهنگام برای حرفهی بینظیر و قابل ملاحظهی خود رقم زد.
_هیدی وربر