چهرنگاره ی یک مرد پیر

امروز می خواهیم نگاره ای را پیشکشتان کنیم، که به دستِ یک نگارگرِ سِرب از کشور بُسنی و هِرزِگُوین آفریده شده است. او عموی یکی از کاربرانمان بود. لازار دِرِلیاچا در سال 1882 در بُسانکا-کِروپا زاده شد و در کُنیچ مُرد. در آغاز، او یک هنرمندِ زُهاوِش-گِرا^{(expressionist)} بود، امّا سپس یک دَرهاوِش-گِرا^{(impressionist)} شد.

در اُکتُبرِ 1906 در ویَن، او آزمونِ هنرهای زیبا را پشتِ سر گذاشت. در سال 1911، فراخوانده شد تا در نِمایشگاهِ هنریِ میان-کشوری در شهر رُم هنرش را به نِمایش گذارد. پس از آن نِمایش، او به پاریس کوچید تا به آموزشگاهِ هنر برود. او همچنین در نِمایشکده ی لوور دست-به-کارِ رونِگاری از کارِ استادانِ کُهن، همچون تیتیان و داوینچی بود. گاهی نیز این کار را در ازای دستمزد می کرد. او و آمادیُ مُدیاگلیانی در یک خیابان می زیستند. آن ها همراه با هم، و گاهی نیز به همراه پابلو پیکاسو، کارهایشان را به نِمایشِ می گذاشتند.

از نهم ماهِ جولای 1914 تا 1919، از زندگیِ او ناچیزی دانسته شده است. امّا در یک یادداشتِ نوشته-شده روی یک نگاره آمده است، که او در اُردویی در آبخوستِ^(جزیره) ساردینیا کارآموز بود. اندکی پیش از جنگِ جهانیِ دوم، نزدیک به سال 1935، برای همیشه به بوسنی بازگشت و در روستای بُرچی° خانه گُزید.

ماتیا، سپاسِ تو برای درمیان گذاشتنِ این داستانِ بزرگ با ما.