نقاشی شماره 3

نقاشی شماره 3 متعلق به مجموعه بزرگی از آثاری است که مارسدن هارتلی در آلمان، دقیقا پیش از شروع جنگ جهانی اول آفرید. هارتلی در اصل در نیویورک زیر نظر ویلیام مریت چِیس تحصیل کرد و هم چنین با آلفرد استیگلیتز، که در آن زمان عکاس مهم و ترویج دهنده هنری بود، رابطه دوستانه ای داشت. استیگلیتز پیشنهاد داد که او زمانی را در اروپا بگذراند، هارتلی در آغاز با حلقه پاریسی گرترود استاین همراه شد (و تاثیر سزان، ماتیس و پیکاسو) و سپس به برلین رفت و در آنجا با فرانز مارک و واسیلی کاندیسکی ارتباط دوستانه برقرار کرد. هارتلی فاصله گرفتن هنرمندان اروپایی از رئالیسم را درونی سازی کرد و جنبه هایی از کوبیسم، انتزاع و اکسپرسیونیسم را در زمانی که خارج از کشور بود در هنر خود گنجاند.

زمانی که در برلین گذراند منجر به مجموعه ای شد که همه این تاثیرات را درون نقاشی هایی پر از رنگ، شکل های انتزاعی، هواپیماهای مسطح شده و نمایش های نظامی، جا داده است. نقاشی شماره 3 به نظر می­رسد که در حال نمایش ستاره های دنباله دار، اجرام سماوی، ستاره هایی است که بر فراز منظره ای در حال رقص اند. این تصویر ممکن است اشاره بر آتش بازی، یا حتی آن کاغذهای مخروطی که در آبنبات فروشی با تنقلات شیرین پر می­شوند، داشته باشد. اکثر آثار این مجموعه شامل قاب هایی که خود هنرمند نقاشی کرده نیز می­شوند؛ آنها تصورات او را از حصار نقاشی فراتر می­برند و به ما در فضای خودمان ملحق می­شوند.

-بِرَد