بانوی اشرافی سوار بر اسب و لاندسکنشت

از زمان وازاری این حکاکی را تصویری از بانویی اشرافی می‌دانند که عاشق پیش‌خدمت خود است. همانطور که رینر شاخ متذکر شده است، این حکایتی از قرن پانزدهم شهسواران نیست بلکه مضمونش به زمان خود دورر برمی‌گردد: عشق در دوران جنگ. سربازی پیش از رفتن به نبرد با معشوقه‌ی خود وداع می‌گوید. آنها به آرامی یکدیگر را نوازش می‌کنند و عاشقانه به چشمان هم خیره شده‌اند. این لاندسکنشت (نبردپیشه) کلاه پَردارش را به عنوان هدیه‌ی خداحافظی به معشوقه‌اش داده است. 

موضوع این اثر، مشخصا موضوعی سکولار و غیراسطوره‌ای است، آدم را تحریک می‌کند که آن را نقاشی سبک خرده (صحنه‌های خودمانی) بداند، اما باز هم این نقاشی عاری از معنای تمثیلی نیست. مانند بسیاری از چاپ‌های اولیه‌ی دورر، این تعمقی در طبیعت عشق است. با وجود احساسی و جذاب بودنش، اثر بانویی اشرافی سوار بر اسب و لاندسکشنت نمایشی از قدرت بانوان است، چراکه این خانم است که والامنشانه بر اسب نشسته است و با غرور هدیه‌ی معشوقه‌اش را بر سر کرده است. 

می‌خواهید اطلاعات بیشتری درباره‌ی دورر کسب کنید؟ به مجله‌ی مجازی ما سر بزنید و ۷ تصویر از حیوانات دورر را ببینید که از گشت در باغ وحش نیز بهترند.